Παγκόσμια Μέρα Ποίησης – Αγαπημένοι Στίχοι

21 Μαρτίου. Παγκόσμια Μέρα Ποίησης σήμερα και η ομάδα του SpoilerAlert επέλεξε τους αγαπημένους της στίχους ποιημάτων. Είτε αγαπάμε τους μελαγχολικούς ποιητές είτε τους αισιόδοξους, σίγουρα μέσω της ποίησης μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας ή απλά να θαυμάσουμε την ικανότητα κάποιων ανθρώπων να δημιουργούν τόσα πολλά με τόσο λίγες λέξεις.

“Τουλίπες” – Σύλβια Πλαθ

“Δεν ήθελα λουλούδια, το μόνο που ήθελα
Ήταν να κείτομαι με τις παλάμες ανοιχτές και να είμαι απόλυτα αδειανή.
Πόσο ελεύθερος νιώθεις έτσι, δεν έχεις ιδέα πόσο –
Η γαλήνη είναι τόσο τεράστια που σε σαστίζει”

Sissy Michailidou

“Η επέμβασις των Θεών ” – Κ.Π. Καβάφης

“…Έρχονται πάντοτ’ οι θεοί. Θα κατεβούνε
από τες μηχανές των, και τους μεν θα σώσουν,
τους δε βίαια, ξαφνικά θα τους σηκώσουν
από την μέση· και σαν φέρουνε μια τάξι
θ’ αποσυρθούν. — Κ’ έπειτ’ αυτός τούτο θα πράξει,
τούτο εκείνος· και με τον καιρόν οι άλλοι
τα ιδικά των. Και θ’ αρχίσουμε και πάλι.”

Θάνος Φιλάνης

“Ἀπολείπειν ὁ Θεός Ἀντώνιον” – Κ.Π. Καβάφης

”Σάν ἕτοιμος ἀπό καιρό, σά θαρραλέος,

ἀποχαιρέτα την, τήν Ἀλεξάνδρεια πού φεύγει.

Προ πάντων νά μή γελασθεῖς, μήν πεῖς πως ἦταν

ἕνα ὄνειρο, πώς ἀπατήθηκεν ἡ ἀκοή σου∙

μάταιες ἐλπίδες τέτοιες μήν καταδεχθεῖς.”

 LordOdy

“Ο Βρυκόλακας ( Θανάσης Βάγιας )” – Αριστοτέλης Βαλαωρίτης

“Στάσου μακρύτερα… Γιατί με σκιάζεις;
Θανάση τί έκαμα και με τρομάζεις;
Πώς είσαι πράσινος; Μυρίζεις χώμα…
Πες μου… δεν έλυωσες, Θανάση, ακόμα;”

“Όνειρο μέσα σ’ όνειρο” – Edgar Allan Poe

“Κι όμως κι αν η ελπίδα έχει πετάξει μακριά
Σε μια νύκτα, ή σε μια μέρα,
Μέσα σε μια οπτασία, ή σε καμιά
Είναι ως εκ τούτου λιγότερο χαμένη;
Όλα όσα βλέπουμε ή ό,τι φαινόμαστε
Δεν είναι παρά ένα όνειρο μέσα σ’ ένα όνειρο. ”

Νικολέτα Μπαλοπήτου

“Αυτό που μένει” – Τίτος Πατρίκιος

”Όπου ζει κανείς εκεί αγαπάει,

ό,τι κι αν ζει στο τέλος το αγαπάει
έπειτα χάνονται τα πρόσωπα,

σβήνουν τα γνωρίσματα ένα ένα
μένει μονάχα δίχως να παλιώνει,

η γλώσσα που τα έχει εκφράσει.”

“Τέχνη” – Τάσος Λειβαδίτης

”Τις νύχτες έκλαψα, συνθηκολόγησα τις μέρες,

αδιάκοπη πάλη με αυτόν τον δαίμονα μέσα μου

που τα ήθελε όλα, του έδωσα τις πιο γενναίες μου πράξεις,

τα πιο καθάρια μου όνειρα και πείναγε.

Του έδωσα αμαρτίες βαριές,

τον πότισα αλκοόλ, χρέη, εξευτελισμούς, και πείναγε.

Βούλιαξα σε μικρο ζητήματα, φιλονίκησα για μιας σπιθαμής θέση,

κατηγόρησα, έκανα το χρέος μου από υπολογισμό, και την άλλη στιγμή,

χωρίς κανένας να μου το ζητήσει έκοψα μικρά-μικρά κομμάτια τον εαυτό μου

και τον μοίρασα στα σκυλιά. ”

zgou

“Μικρή ασυμφωνία σε Α μείζον” – Κωνσταντίνος Καρυωτάκης

“Α! κύριε, κύριε Μαλακάση,

ποιος θα βρεθεί να μας δικάσει,

μικρόν εμέ κι εσάς μεγάλο,

ίδια τον ένα και τον άλλο;”

“Πρέβεζα” – Κωνσταντίνος Καρυωτάκης

“Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία…
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.”

spirou