Comics για όσους πιστεύουν οτι είναι αργά (μέρος πρώτο)

Και τώρα λοιπόν εσύ άρχισες να προσέχεις τα comic. Μπορεί να ήταν κάτι που βρισκόταν πάντα μέσα σου, σαν μια ένοχη αμαρτία που δεν ήθελες να αναγνωρίσεις. Σταματούσες το βήμα σου για να χαζέψεις τη βιτρίνα του Tilt που σε κοιτά από χαμηλά στην Ασκληπιού, αλλά μετά συνέχιζες να περπατάς πιο γρήγορα. Ένιωθες ένα σκίρτημα από κάτι απροσδιόριστο όταν έπεφτε στο σινεμά το σήμα της Marvel με τις σελίδες που ξεφυλλίζονται. Αλλά αντιστεκόσουν. Δεν ήταν για εσένα αυτός ο κόσμος. Πλέον όμως δεν χρειάζεται να ντρέπεσαι.

Μην το παλεύεις. Δεν είναι ντροπή. Σαν το ξεχασμένο παιδί από την κατασκήνωση, που όλοι το κορόιδευαν επειδή φορούσε γυαλιά και αστεία ρούχα, είχε τεράστια σπυριά με πύον και σιδεράκια και δεν ήξερε να παίζει μπάσκετ, αλλά ξαφνικά μετά από χρόνια τον πετυχαίνεις να βγαίνει από μια λιμουζίνα με χλιδάτα ρούχα, γκόμενες κι έναν καμπούρη να κουβαλά το φορητό του συντριβάνι (γιατί του αρέσει ο ήχος του νερού) και του μιλάς και σε χαιρετά και σου λέει οτι, δεν ξέρει πώς, αλλά κάτι έγινε και μετά τη κατασκήνωση έβγαλε πλάτες και ψήλωσε και τα μάτια του γίναν σμαραγδοπράσινα και ήρθε ένας και του ‘πε “Παιδί μου, θες να πας στο Hollywood?” και τελικά έγινε μούβι σταρ και τώρα, συγνώμη, αλλά τον περιμένει το αεροπλάνο για τα Όσκαρ, έτσι λοιπόν και τα comic, από εκεί που η ανάγνωση τους σε καθιστούσε υποψήφιο για αιώνια παρθένο, τα τελευταία χρόνια έχουν, αν όχι γίνει της μόδας, τουλάχιστον έχουν πάρει κι αυτά μια θέση στον ήλιο της καφετέριας μαζί με το tablet και το κινητό σου.

comics 10513460_10203095893770809_6838500085523683131_n

Για σένα λοιπόν, που θέλεις να πας στο κέντρο της πλατείας Συντάγματος και να βγάλεις υπερήφανα από τη τσάντα σου ένα τεύχος, να αρχίσεις να διαβάζεις και να κοιτάς προκλητικά στα μάτια τους γέρους, τις γριές και τη νομεκλατούρα που θα αποδοκιμάζει με το βλέμμα, φτιάξαμε εδώ μια λίστα. Η λίστα αυτή περιέχει ορισμένα comics που θα προτείναμε σε όσους επιθυμούν να ξεκινήσουν να διαβάζουν comic αλλά είναι -με το δίκιο τους- πελαγωμένοι και δε ξέρουν τι να πρωτοπιάσουν. Αγαπητέ νεόφυτε αναγνώστη comic, εδώ και χρόνια βγάζουμε τα μάτια μας για εσένα. Ιδού λοιπόν το απόσταγμα πολλών βαθμών μυωπίας:

 

The Sandman (N. Gaiman, V.A., 1989-1996, Vertigo) – προτείνει ο Σήριαλ Killer

Comics 2014-07-21 at 15.38.27

Για όσους δεν γνωρίζουν, η σειρά αυτή αποτελεί σχεδόν συνώνυμο του τι εστί σημαντικό comic στα 80s. Το Sandman μαζί με το Hellblazer (ναι, αυτό με τον John Constantine, ναι, είναι τόσο παλιό, ναι, βγαίνει τηλεοπτική σειρά, ναι, πειράζει που ο Constantine δεν καπν… χμφ, θα μιλήσουμε για το Hellblazer άλλη στιγμή…) ήταν ανάμεσα στις σειρές πάνω στις οποίες δημιουργήθηκε ένα ολόκληρο οικοσύστημα από “ενήλικα” comic (μη πάει το μυαλό σας στο πονηρό, εννοούμε κυριολεκτικά comic για ενήλικες), δηλαδή comic με περιεχόμενο, νοήματα και πλοκή που ξέφευγε εντελώς από τα τετριμμένα των υπερηρώων που μεσουρανούσαν εως τότε.

Τί είναι λοιπόν το Sandman; Η ιστορία ξεκινά με μια μυστικιστική ομάδα (ηλιθίων), οι οποίοι θέλοντας να ζήσουν για πάντα, κάνουν ένα ξόρκι με το οποίο ελπίζουν να καλέσουν και να φυλακίσουν τον Θάνατο. Αντ’ αυτού, καλούν τον Μορφέα, τον Πρίγκηπα των Ονείρων, και τον κρατούν φυλακισμένο για 70 χρόνια. Το comic πραγματεύεται την επιστροφή του Sandman αφού δραπετεύει από την φυλακή του και το πώς αντιμετωπίζει τις αλλαγές αλλά και τη ζημιά που έχει προκαλέσει η απουσία, του τόσο στο παραμελημένο βασίλειό του, όσο και στο ανθρώπινο συλλογικό υποσυνείδητο. Στην πορεία θα γνωρίσουμε την οικογένεια του Μορφέα, τους Endless (Αέναοι), όντα παντοδύναμα που καθένα αντιπροσωπεύει μια πλευρά της Ύπαρξης, όπως η Θάνατος (ναι, είναι γυναίκα) και η Επιθυμία (ένα ον ανδρόγυνο), αλλά και μια ολόκληρη σειρά απο αξιομνημόνευτους χαρακτήρες, άλλους γνωστούς και άλλους όχι, άλλους ανθρώπινους και άλλους όχι.

Το ταξίδι του Μορφέα είναι γεμάτο με μεταφορές και αλληγορίες, δίχως παρόλα αυτά να “υποκύπτει” σε ψυχεδελισμούς. Η ιστορία του Sandman εξετάζει περισσότερο τα όνειρα ως λειτουργία και το πως επηρεάζουν το Σύμπαν, δίχως να αποτελεί μια “ονειρική” αφήγηση. Ο Neil Gaiman είναι ακριβής και συγκεκριμένος, και είναι μάλιστα το γεγονός ότι ένα comic με τόσο πρόσφορο έδαφος για αφηγηματικές “πολυλογίες” ήταν τόσο συγκεντρωμένο στον σκοπό του και τόσο καθαρό στην -πολυεπίπεδη- ανάγνωσή του, που έδωσε μια νέα πνοή στην τέχνη της αφήγησης των comic. Ο κόσμος των Αέναων μεταφέρεται αριστοτεχνικά στο χαρτί μέσα από το ταλέντο μιας πλειάδας καλλιτεχνών (η σειρά διήρκεσε περίπου 7 χρόνια), και έφερε στο προσκήνιο τον εκπληκτικό Dave McKean, τα εξώφυλλα του οποίου αποτελούν σημείο αναφοράς για ολόκληρη την 9η τέχνη.

Η ανάγνωση του Sandman αποτελεί μια πνοή φρεσκάδας αλλά και νοσταλγίας, καθώς το comic, τόσο αφηγηματικά όσο και εικαστικά, είναι φανερά επηρεασμένο από τη δεκαετία στην οποία γράφτηκε. Πράγματι, λίγα comic καταφέρνουν να περάσουν μέσα από τον σχεδιασμό αλλά και την παρουσίαση των χαρακτήρων του την “πολιτισμική επανάσταση” των 80s (όπως τουλάχιστον τον έβλεπαν οι νέοι της εποχής, όπως ο συγγραφέας). Εξίσου αποτελεσματικά και ολοκληρωμένα Το Sandman είναι βουτηγμένο στους Cure, Eurythmics, David Bowie και Duran Duran, με χαρακτήρες όπως την Θάνατο, η οποία τόσο ως εμφάνιση αλλά και ως προσωπικότητα αποτέλεσε ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα στοιχεία του comic. Και λέω αναγνωρίσιμο γιατί το Sandman αποτέλεσε ένα από τα πρώτα ενήλικα comic που εισχώρησαν στα χωράφια των υπερηρώων και έγινε mainstream επιτυχία, φέρνοντας μια νέα εποχή στο είδος και δίνοντας μας ιστορίες γεμάτες ποίηση, λυρισμό, μελαγχολία και ελπίδα.

Ακολουθήστε την πορεία του Μορφέα στο βασίλειο του, δείτε το μοναδικό του σπίτι και τους οικοδεσπότες του, συνομιλήστε με τον Σαίξπηρ, ακούστε την μαγευτική ιστορία μιας γάτας, μάθετε από τι είναι φτιαγμένα τα όνειρα και χαθείτε σε ένα comic διαχρονικό και αιώνιο, σαν τον πρωταγωνιστή του. Συνοδεύεται οπωσδήποτε με κρασί και το Disintegration σε repeat.

 

Τhe Walking Dead (R. Kirkman, T. Moore, C. Adlard, 2003–, Image Comics) – προτείνει ο LordOdy

comics 4ca0e85993161

“Σε ένα κόσμο χωρίς κυβέρνηση, χωρίς σουπερ μάρκετ, χωρίς delivery, χωρίς τηλεόραση… Σε ένα κόσμο που κυβερνούν οι νεκροί, είμαστε αναγκασμένοι τελικά να ξαναρχίσουμε να ζούμε”. Με αυτά τα λόγια ο Robert Kirkman και ο σκιτσογράφος Tony Moore (για τα πρώτα 6 τεύχη) σε ασπρόμαυρες σελίδες ξεκίνησαν το 2003 την εποποιία που ονομάζεται The Walking Dead. Σε αυτό το comic όλα ξεκινούν κλασσικά. Μπάτσος ονόματι Rick Grimes τραυματίζεται θανάσιμα σε ανθρωποκυνηγητό. Στην επόμενη σελίδα μεταφερόμαστε σο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ο Rick αλλά όλα δείχνουν πως πρώτον ο Rick βρισκόταν σε κόμμα και πως όλα φαίνεται να είναι εγκαταλελειμμένα για αρκετό καιρό. Ο πρωταγωνιστής πρέπει μόνος του να καταλάβει τι γίνεται μέσα σε μια Ατλάντα η οποία φαίνεται να είναι απλά μια πόλη φάντασμα. Σύντομα όμως θα καταλάβει πως κάτι πολύ τρομακτικό έχει κάνει την εμφάνιση του. Οι νεκροί δεν κάνουν αυτό που τους πρέπει… Δε μένουν νεκροί, αλλά σηκώνονται, περπατάνε, διαμελισμένοι και σάπιοι και τρέφονται από τις σάρκες των ζωντανών.

“Μα έχει ξαναγίνει… τάχουμε ξαναδεί αυτά” Θα πουν μερικοί αδαείς. Ε, λοιπόν κάντε λίγη υπομονή και σύντομα θα δείτε πως το Walking Dead αποτελεί μια πολύ όμορφη και σύγχρονη περιπέτεια, που θέτει αυτό ακριβώς το ερώτημα. Όταν δεν υπάρχει κάποια μοχθηρή εταιρία πίσω από αυτά, όταν δεν υπάρχει κάποιος υπερήρωας να βοηθήσει, όταν δεν υπάρχει κάποιο σχέδιο για να ‘’σωθεί’’ η ανθρωπότητα… Τότε τι γίνεται; Πώς αντιδρά ο κόσμος και πώς κινείται μέσα σε αυτή την δυστοπική πραγματικότητα; Ε λοιπόν τα πράγματα δεν είναι όσο απλά μπορεί να φαντάζεται κάποιος.

Το Walking Dead δεν χάνει και πολύ το χρόνο του να θέσει φιλοσοφικά υπαρξιακά ερωτήματα, παρά πλαισιώνει τους πρωταγωνιστές του με μια πληθώρα χαρακτήρων που κάθε άλλο παρά κομπάρσοι είναι, και τους βουτάει μέσα στη σαπίλα αλλά και στα απλά καθημερινά προβλήματα. Τι θα φάμε; Ποιος θα μαγειρέψει; Που να μείνουμε τη νύχτα; Μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτόν; Το παιδί αυτό το έχει δαγκώσει ένα walker (έτσι αναφέρονται στα ζόμπι στη σειρά) πόσο ηθικό είναι να το σκοτώσω πριν μεταμορφωθεί και αυτό σε ένα από δαύτα; Με 129 τεύχη στο δυναμικό του και τον Charlie Adlard στο σχέδιο από το 7ο τεύχος, το Walking Dead εγγυάται να ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς. Βασικό στοιχείο να έχει κάποιος υπόψη για αυτή τη σειρά κομικ: ΚΑΝΕΝΑΣ χαρακτήρας δεν είναι ασφαλής. Ο Kirkman θέτει σε κίνδυνο τη ζωή αλλά και τη σωματική ακεραιότητα των πρωταγωνιστών σαν να ήταν απλοί κομπάρσοι…

Special Tip: Το The Walking Dead έχει μεταφερθεί στην οθόνη με τη μορφή σειράς η οποία βρίσκεται πλέον στον 4ο κύκλο της. Τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στη σειρά είναι αρκετά διαφορετικά από ένα σημείο και μετά σε σχέση με το κόμικ. Αυτό έγινε γιατί πολύ απλά ο Kirkman, πολύ έξυπνα είπε πως δεν τον ενδιαφέρει να κάνει μια αψεγάδιαστη μεταφορά στην οθόνη, αλλά να εξερευνήσει διαφορετικές πιθανότητες για τους χαρακτήρες. Επίσης η Telltale Games έχει βγάλει ένα πολύ όμορφο adventure game το οποίο εκτυλίσσεται στον κόσμο του Walking Dead. Το παιχνίδι βασίζεται στην αλληλεπίδραση μεταξύ των χαρακτήρων, αλλά και με το γεγονός ότι κάθε επιλογή σου μετράει και θα έχει αντίκτυπο κάποτε στο μέλλον, ακόμα και αν αυτό δεν είναι άμεσο. Αξίζει κανείς να του ρίξει μια ματιά.

 

Για να διαβάσετε το δεύτερο μέρος πατήστε εδώ

Για να διαβάσετε το τρίτο μέρος πατήστε εδώ

 

About The Author

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

2 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
overtheplace
9 years ago

Γεια σας! Φοβερό post, ενημερωτικό και παρακινητικό. 🙂
Έχω διαβάσει δύο βιβλία του Neil Gaiman κι εδώ και καιρό σκέφτομαι να αρχίσω το Sandman, αλλά μπερδεύομαι. Από που ξεκινάει, είναι σε volumes ή collected όλα μαζί? και υπάρχουν και βιβλία και graphic novels Sandman…? Γενικά δεν ξέρω από που να αρχίσω με αυτή τη σειρά.. Please help! :S

Δημήτρης Φιλάνης
Δημήτρης Φιλάνης
9 years ago

Το πρώτο τεύχος είναι το Preludes and Nocturnes, το οποίο μπορείς να βρεις εύκολα και φτηνά στο Book Depository ( http://www.bookdepository.com/ ). Ελπίζω να βοήθησα 🙂