“Οι σκοτεινές ιστορίες του νεαρού Πόε – Το ξύπνημα του Γκόλεμ” – review

Η Αγγελική Ράδου με το πρώτο βιβλίο της νεανικής κυρίως σειράς, “Οι σκοτεινές ιστορίες του νεαρού Πόε – Ο Έντγκαρ και το μυστικό του θαμμένου φορέματος”, εισήγαγε με ευρηματικό και ταιριαστό τρόπο τους αρχάριους με τη ζωή και το έργο του ποιητή και πεζογράφου του μακάβριου αναγνώστες, καταγράφοντας ευφάνταστες σκοτεινές ιστορίες, γεμάτες μυστήριο που διεξάγονται κατά την παιδική του ηλικία, παραμένοντας όμως πιστή στα βασικά βιογραφικά στοιχεία του λογοτέχνη που είναι γνωστά για τη ζωή του, δημιουργώντας με αυτό το τρόπο μία γοητευτική σειρά και για τους ήδη μυημένους και λάτρεις του Έντγκαρ Άλαν Πόε, ανεξαρτήτως μάλιστα ηλικίας.

Κι αυτό γιατί η συγγραφέας αντιμετωπίζει με ειλικρινή τρόπο τους νεαρούς αναγνώστες, σεβόμενη εκείνους, αλλά και την προσωπικότητα που σκιαγραφεί. Παραμένει έτσι πιστή στην ατμόσφαιρα του Λονδίνου εκείνης της εποχής και στο σκοτάδι της βικτωριανής Αγγλίας όπου έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του ο ήρωας, χρησιμοποιώντας πλούσιο λεξιλόγιο, που δεν ωραιοποιείται όταν οι περιστάσεις της πλοκής απαιτούν αιχμηρές λέξεις και εκφράσεις για την ανάδειξη των εκάστοτε περιγραφών.

Μάλιστα στο δεύτερο βιβλίο της σειράς, Το ξύπνημα του Γκόλεμ, οι σκηνές γίνονται ακόμη πιο φρικιαστικές και βίαιες, με την ατμόσφαιρα να παραμένει στα ίδια επίπεδα και να συνταιριάζει απόλυτα με την περίοδο και την ιδιοσυγκρασία του Πόε. Κι ενώ στο πρώτο βιβλίο γίνεται κάποια εισαγωγή και υπάρχει έμφαση στη ζωή του ήρωα, στο δεύτερο δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στον τρόπο ζωής και στο παρελθόν της μυστήριας φίλης του Πόε, της Ελίφ, που με το μαγικό κοράκι της βοήθησε τον Έντγκαρ στην πρώτη περιπέτειά του με το θαμμένο φόρεμα και τα νεαρά φαντάσματα.

Ο κακός δε που γνωρίζουμε σε αυτό το βιβλίο, παρουσιάζεται ιδιαίτερα σκληρός και φαίνεται πως θα μας απασχολήσει αναγνωστικά και στα υπόλοιπα βιβλία της σειράς, ενώ η υπόθεση ξεφεύγει από τις άυλες εκδικητικές οντότητες της προηγούμενης περιπέτειας, παρουσιάζοντας αυτή τη φορά ένα πλάσμα ανείπωτης φρίκης που θα ταράξει τους ήρωες με την παρουσία και την φονική του δύναμη.
Πέρα από τον κακό και τους μικρούς πρωταγωνιστές πάντως και οι υπόλοιποι καινούργιοι χαρακτήρες που παρουσιάζονται στο βιβλίο, ακόμη κι αν κάνουν την εμφάνισή τους για λίγο, είναι γοητευτικά σκιαγραφημένοι, με την Μαντάμ Ροζέ να είναι ίσως η πιο ιδιαίτερη και ενδιαφέρουσα που συναντάμε μέχρι στιγμής.



Η μελέτη της συγγραφέως από την άλλη είναι εντυπωσιακή κι αυτό φαίνεται κυρίως στις περιγραφές του Λονδίνου εκείνης της περιόδου, περιγραφές που δημιουργούν εικόνες και είναι χειροπιαστές, καθώς μπορείς σχεδόν να μυρίσεις τις δυσάρεστες μυρωδιές που εισπνέει η μητέρα της Ελίφ στο παζάρι όπου προσπαθεί να πουλήσει τα βότανα και τα μπαχαρικά της.

Είναι μία συνέχεια πολύ πιο σκοτεινή από την πρώτη κι απ’ ότι φαίνεται οι περιπέτειες από εδώ και στο εξής θα γίνονται ακόμη πιο επικίνδυνες όσο ο Πόε ωριμάζει και έρχεται σε επαφή με μυστήρια πλάσματα κι ανθρώπους, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αποζητούν κάτι από τον ίδιο ή την παρέα του.

Είναι ένα βιβλίο και μία σειρά που σε κάνει να θες να διαβάσεις τη συνέχεια, καθώς δένεσαι με τους ήρωες, ενώ η πένα της Αγγελικής Ράδου διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία που σε κάνουν να χαίρεσαι το διάβασμα, ανεξάρτητα από είδη και ηλικιακά γκρουπ.