5 θρυλικά παιχνίδια που απέτυχαν σαν ταινίες

Το Hollywood αντλεί έμπνευση για τις ταινίες από πολλές πηγές. Βιβλία από το Amazon, θεατρικές παραστάσεις, ιστορικά γεγονότα, εμπνεύσεις σεναριογράφων για πρωτότυπες ιδέες και φυσικά βιντεοπαιχνίδια. Κι ενώ στις παραπάνω περιπτώσεις οι ταινίες, είτε πετύχουν είτε όχι, κάνουν τον κόσμο να παραμιλάει και τις περισσότερες των φορών γίνεται απόσβεση των χρημάτων, στα βιντεοπαιχνίδια η υπόθεση χωλαίνει. Εννοείται φυσικά ότι δεν περιμένουμε να δούμε μια αυτούσια μεταφορά του παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη, άλλα τουλάχιστον να νοιώσουμε το πνεύμα εκείνο του παιχνιδιού που μας κράτησε ατέλειωτες ώρες με το τηλεχειριστήριο στο χέρι. Οι παραγωγοί όμως δε φαίνεται να συμμερίζονται τις ανησυχίες μας και επι μια εικοσαετία οι ταινίες τους, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, είναι επιεικώς για τον κάδο των σκουπιδιών. Πάμε όμως να δούμε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις.

1. Super Mario

Ο γνωστός υδραυλικός που αποτελεί τη ναυαρχίδα της Nintendo, αλλά και το πιο αναγνωρίσιμο πρόσωπο στο κόσμο των παιχνιδιών. Το 1993 βαριά ονόματα όπως ο Μπομπ Χόσκινς (Μάριο) και ο Ντέννις Χόπερ (Κούπα) έπαιξαν στη ταινία και οι παραγωγοί πίστεψαν ότι έπιασαν τη καλή. Μέγα λάθος. Η ταινία δεν τα έβγαλε τα λεφτά της. Το σενάριο της ήταν περισσότερο μια μίξη θεωριών συνωμοσίας της κοίλης γης και των reptilians. Κοστούμια και μακιγιάζ θεωρήθηκαν βαριά έως υπερβολικά. Το κλίμα της ταινίας αντί να παραπέμπει σε πιο οικογενειακή κωμωδία, ήταν ψιλοσκοτεινό. Το μόνο που κράτησαν από το παιχνίδι ήταν η διάσωση της πριγκίπισσας,  όχι από το Μάριο, αλλά από το Λουίτζι.

2. Mortal Κombat

Για να είμαι ειλικρινής όσο ήμουν μικρός τη θεωρούσα μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Ε κάποια στιγμή μεγάλωσα κι όταν ξαναείδα τις δύο ταινίες κατάλαβα γιατί ήταν χάλια. Η βασική ιστορία, όπως και οι χαρακτήρες που ξέρουμε, έμεινε απαράλλακτη. Το βασικό πρόβλημα και στις δύο ταινίες ήταν οι μάχες. Για να καταλάβετε οι δημιουργοί του παιχνιδιού βασίστηκαν πάρα πολύ στο αίμα με τα fatalities και τα brutalities. Αυτή η ωμότητα είναι που έχει κάνει το παιχνίδι τεράστια επιτυχία παγκοσμίως. Στις ταινίες όμως και ειδικά στη δεύτερη (Annihilation) οι πρωταγωνιστές παλεύουν τόσο ψεύτικα που κάνει μπαμ. Οι κινήσεις τους δεν έχουν καμία σχέση με γνωστές πολεμικές τεχνικές και οι αντιδράσεις τους, όταν τρώνε ξύλο, είναι τόσο φυσιολογικές όσο κι όταν τρώνε πρωινό.

3. Street Fighter

Το αντίπαλο δέος του Mortal Kombat στα 90s που με τον καιρό ξεχάστηκε. Η ταινία είναι μία από τις χειρότερες επιλογές το Βαν Νταμ. Προσπάθησαν να το κάνουν μιλιταριστικό-κατασκοπευτικό αλλά δεν τους βγήκε. Η Kylie Minogue ως badass στρατιωτινά δεν θεωρήθηκε και η καλύτερη επιλογή. Το χειρότερο όμως ήταν ο ρόλος του γνωστού κακού της σειράς Mr. Bison. Ερμηνεύτηκε από τον ταλαντούχο Ραούλ Τζούλια που όμως δε κατάφερε να σώσει τη κατάσταση. Κερασάκι στη τούρτα είναι η τελευταία σκηνή του έργου, όπου οι επιζήσαντες παίρνουν στάση μάχης και παγώνει η εικόνα.

4. Far Cry

Η ταινία κατατάσσεται στη κατηγορία: μία ακόμα αμερικανιά. Ο κλασικός πρώην, πάντα, πεζοναύτης που δέχεται να προστατέψει μια κλασική δημοσιογράφο. Κλασικά θα αντιμετωπίσει ένα τσούρμο από κλασικούς μισθοφόρους που δε θα τον πετύχουν ποτέ και κάτι μεταλλαγμένους στρατιώτες. Κλασικό μέχρι αηδίας. Το παιχνίδι τουλάχιστον, βασίζεται πάρα πολύ στους χαρακτήρες και πολλές φορές δίνει ένα τόνο δραματικό. Αυτό δεν συμβαίνει στη ταινία.

5. House of the Dead

Εδώ δεν έχει συμβιβασμούς. Η ταινία είναι αίσχος. Όλα τα προηγούμενα που ανέφερα με λίγη καλή πίστη τα βλέπεις. Αυτό εδώ καταστρέφει ένα από τα πρώτα shoot em up που μας έβαλε στο κόσμο των ζόμπι. Προσπάθησαν να το κάνουν μίξη Romero με Matrix και δε τους βγήκε. Το πιο κορυφαίο fail της ταινίας είναι μια σκηνή, όπου οι πρωταγωνιστές προχωράνε σ’ένα τούνελ και πυροβολούν ότι βγαίνει μπροστά. Παράλληλα όμως δείχνουν και αποσπάσματα από το κανονικό παίχνιδι!

Γιώργος Πουρλιάκας