Νεκρή Γραμμή, Κωνσταντίνος Κέλλης – Review
Η Νεκρή Γραμμή είναι ένα βιβλίο που κοσμεί τη βιβλιοθήκη μου από τις πρώτες κιόλας ημέρες κυκλοφορίας του. Πέρασαν όμως, αρκετοί μήνες μέχρις ότου διαβαστεί, περιμένοντας τη κατάλληλη στιγμή για να το πιάσω στα χέρια μου και να ξεκινήσω το ταξίδι. Η στιγμή αυτή ήρθε και είχε ως αποτέλεσμα μία αναγνωστική εμπειρία που απόλαυσα στο έπακρο, από τη πρώτη σελίδα μέχρι τη τελευταία.
Το πρώτο μυθιστόρημα του Κωνσταντίνου Κέλλη έχει, από την περίληψη στο οπισθόφυλλο ακόμη, ένα συν, που είναι η τοποθέτηση της πλοκής του σε μία ελληνική πόλη, τη Θεσσαλονίκη. Όπως έχω αναφέρει κι άλλη φορά, το γεγονός ότι δεν συναντάμε συχνά ιστορίες μεταφυσικού περιεχομένου στην οικεία μας ελληνική πραγματικότητα, αποτελεί ένα επιπλέον θετικό στοιχείο για εμένα που μ’ αρέσει ο τρόμος και η μεταφυσική εμπειρία να μην είναι δικαίωμα μονάχα εκείνων των ηρώων που έχει αποφασιστεί η ιστορία τους να ειπωθεί σε μία ξένη χώρα ή πόλη.
Το βιβλίο ξεκινάει πολύ δυνατά, αφού από την αρχή ακόμη, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τον βασικό εξωπραγματικό κακό της υπόθεσης, σε μία άκρως αιματοβαμμένη και ανατριχιαστική σκηνή. Από τις αναγνωστικές στιγμές που σου εντυπώνονται στο μυαλό και δύσκολα ξεχνιούνται με το πέρας της ιστορίας. Για την βασική πλοκή δεν θα πω πολλά γιατί κάθε κεφάλαιο είναι και μία επιπλέον ανακάλυψη και δεν θέλω να αποκαλύψω περισσότερα από όσα πρέπει και είναι αναγκαία. Θα γράψω μόνο ότι πρόκειται για μία ιδιαίτερη ιστορία εκδίκησης που ξεκινάει αρκετά χρόνια πριν και εμπλέκει έναν από τους κύριους χαρακτήρες του βιβλίου. Από νωρίς βέβαια, στην όλη αγωνιώδη περιπέτεια θα προστεθεί ένας πρωταγωνιστής που μετά από ένα τροχαίο ατύχημα που στοίχισε τη ζωή στη φίλη του και σημάδεψε το κορμί και τη ψυχή του για πάντα, θα δει τον εαυτό του να βρίσκεται παγιδευμένος σε μία πραγματικότητα όπου οι νεκροί μπορούν να επικοινωνούν με τους ζωντανούς, έχοντας για ενδιάμεσο μία χαλασμένη παλιά τηλεφωνική συσκευή, με απώτερο σκοπό είτε τη προειδοποίηση και την επαφή για προσωπικό όφελος, είτε την φανέρωση του μίσους και της επιθυμίας τους για εκδίκηση.
Οι τρεις βασικοί ήρωες του βιβλίου, ο Ιεροκλής Χατζής, ο Σταμάτης Κόκκινος και η Ράνια με το περίεργο τατουάζ στο λαιμό, είναι ” ιδανικοί ” χαρακτήρες, με ιδιαιτερότητες, παρελθόν, μυστικά, ενοχές, πρωταγωνιστές που δεν περνάνε απαρατήρητοι και που παρόλες τις αλήθειες τους, ενδιαφέρεσαι για τη συνέχεια ή τη κατάληξή τους. Αγαπημένος όλων βέβαια, ο Ιεροκλής Χατζής. Ένας αμφιλεγόμενος θα τον χαρακτήριζα χαρακτήρας, απόλυτα ρεαλιστικός στα δικά μου μάτια, που δεν είναι ούτε καλός, ούτε κακός, αλλά ένας άνθρωπος, που μπορεί οι μέθοδοι και οι κινήσεις του να αμφισβητούνται ή να υποκινούνται από το εγώ του, σε καμία όμως περίπτωση δεν έχουν σκοπό να βλάψουν ανυποψίαστους των εκάστοτε υποθέσεων που προηγούνται ή ακολουθούν.
Πάντως, αν κάτι γνώριζα εξαρχής, έχοντας διαβάσει λίγους μήνες νωρίτερα τη πρώτη συλλογή διηγημάτων τρόμου του Κωνσταντίνου Κέλλη, Το φως μέσα μου, είναι πως το μυθιστόρημα αυτό θα είναι καλογραμμένο. Και πραγματικά, ο τρόπος γραφής του συγγραφέα, οι λέξεις που χρησιμοποιεί, οι παρομοιώσεις, είναι από τους πιο γοητευτικούς που έχω διακρίνει, είτε σε Έλληνα, είτε σε διεθνή δημιουργό. Επιπλέον παράδειγμα, η ζωντάνια των υπερφυσικών σκηνών, που όσο ακραίες ή υπερβολικές κι αν φαντάζουν, τις δέχεσαι ως υπαρκτές που σε σοκάρουν με την ευφάνταστη απεικόνιση και ωμότητα τους. Οι δε δύο σκηνές στη βίλα της χήρας Δουληγέρη στο Πανόραμα, η μία προς τη μέση του βιβλίου και η άλλη προς το τέλος, μπορούν κάλλιστα να τοποθετηθούν ανάμεσα στις καλύτερες σε μία ανθολογία τρόμου.
Η Νεκρή Γραμμή είναι ένα μυθιστόρημα που και να μην είναι κάποιος φανατικός αναγνώστης των μεταφυσικών ιστοριών μυστηρίου και τρόμου όπως εγώ, αξίζει εντούτοις να διαβάσει, μόνο και μόνο για να γνωρίσει ένα κατά τη γνώμη μου, σπουδαίο συγγραφικό ταλέντο που είμαι σίγουρη πως έχει να προσφέρει εξίσου συγκλονιστικά αναγνώσματα στο μέλλον.
Τέλος αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στους ανθρώπους του εκδοτικού για την αψεγάδιαστη επιμέλεια και την υπέροχη συνολική εικόνα του βιβλίου. Το καθιστούν must από όλες τις απόψεις.