Ο ωκεανός στο τέλος του δρόμου – Review

Για το μυθιστόρημα «Ο ωκεανός στο τέλος του δρόμου» του Neil Gaiman οι απόψεις διαφέρουν μεταξύ των αναγνωστών του είδους και κατατάσσεται σε αυτά που ή θα τα λατρέψεις ή θα τα προσπεράσεις με μια απλή ανάγνωση.

Προσωπικά, οι απαιτήσεις μου ήταν πολύ μεγαλύτερες από αυτό το βιβλίο. Από τον τίτλο του αλλά και από τον συγγραφέα. Η απογοήτευση… τεράστια! Τι δεν πήγε καλά;

Ο τίτλος παραπέμπει σε ένα ενήλικο κυρίως βιβλίο, όπου τα σύμπαντα όλα θα ξετυλιχθούν και θα μας μαγέψουν με την κοσμοπλασία και την αλληγορία τους, κάτι που, δυστυχώς, δεν συμβαίνει. Τα αίτια της ιστορίας και της εξέλιξής της προέρχονται από αυτά, αλλά δεν ταξιδεύουμε μέσα τους παρά μόνο για ελάχιστες στιγμές.

Παράλληλα, το φανταστικό στοιχείο περιορίζεται στο πλαίσιο μιας παιδικής περιπέτειας, μέσα από καταστάσεις που έχουν γραφθεί πολλές φορές στο παρελθόν, δίχως βαθιά νοήματα πέραν των εμφανέστατων, που τα συναντάμε καθημερινά και δεν… μεταμφιέζονται όπως θα έπρεπε. Ξεχωρίζει όμως μια θεώρηση στο τέλος του μυθιστορήματος, η οποία με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο περί “ωκεανού” και που δεν θα σας αποκαλύψω (SpoilerAlert!!!).

Όμως, το κλείσιμο της ιστορίας δεν αντισταθμίζει όλα τα παραπάνω. Το τέλος θα έπρεπε να είναι η αρχή, και έτσι ο ωκεανός μεταμορφώνεται σε ένα βιβλίο γυμνό σχεδόν, πρόχειρο ίσως, με δράση που δεν προκαλεί αγωνία και με λόγο πολύ απλό, επαναλαμβανόμενο, εκτός από ελάχιστα σημεία που διακρίνεται μία… λογοτεχνική, στα όρια της λυρικής, ροή.

Τον συγχωρούμε;

Φυσικά! Μας έχει δώσει τόσα και τόσα και θα τον ακολουθούμε! Απλώς, είναι κρίμα, γιατί υπήρχαν ιδέες που θα μπορούσαν να εξελιχθούν και να το κάνουν και πιο ενδιαφέρον, και να ξεχωρίσει, όπως ο συγγραφέας συνηθίζει να πετυχαίνει.  
Ελπίζω, και ίσως ο Neil Gaiman έτσι να το σχεδιάζει, να είναι ο προπομπός για κάτι πολύ μεγαλύτερο και συναρπαστικό. Μπορεί να το εκμεταλλευτεί και έχει τα φόντα να το κάνει.

Τέλος, εάν θέλετε να το κάνετε δώρο στο 11-15 ετών ανιψιό, εγγόνι, παιδί σας, μπορείτε να το κάνετε δίχως τύψεις, καθώς είναι σίγουρο πως θα του κρατήσει τουλάχιστον μια ευχάριστη παρέα.

Μανώλης Σιμιτσάκης – Συγγραφέας