1ο Φεστιβάλ Βιβλίου Λευκωσίας

Σε μια χώρα όπου το κυρίως αναγνωστικό κοινό είναι είτε γυναίκες που διαβάζουν
(κουτσομπολίστικα) περιοδικά είτε άντρες που διαβάζουν (πολιτικές) εφημερίδες, τα βιβλία δεν έχουν την απαιτούμενη θέση που τους αρμόζει· κι ας μην το αρνηθούμε, όσοι διαβάζουμε βιβλία ανήκουμε στην μειοψηφία. Σε αυτή την (χωρίς κουλτούρα βιβλίου) Κύπρο,  έστω και με καθυστέρηση, άνοιξε τις πύλες του το 1^ο Φεστιβάλ Βιβλίου Λευκωσίας. Ένα φεστιβάλ με κύριο στόχο την προώθηση, εκτίμηση και ανάδειξη του βιβλίου στο κυπριακό αναγνωστικό κοινό και κυρίως στη νέα γενιά (η οποία παρατήρησα ότι διαβάζει βιβλία κάπως περισσότερο απ’ ότι η παλιά). Ένα φεστιβάλ που ανέδειξε Κύπριους συγγραφείς και κυπριακές εκδόσεις.

Το φεστιβάλ έλαβε χώρα την περασμένη Κυριακή 12 Ιουνίου στο Πάρκο Ακρόπολης στη Λευκωσία, με τη συμμετοχή και υποστήριξη περισσότερων από 30 οργανισμών (βιβλιοθήκες πανεπιστημίων, λέσχες βιβλίου, την Πρεσβεία της Βενεζουέλας, το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, κυπριακές εκδόσεις, βιβλιοπωλεία (Public, Mavromatis, Soloneion) κ.α.)

Όσοι είχαν την τύχη να παρευρεθούν στο χώρο του Φεστιβάλ παρακολούθησαν διάφορες βιβλιοπαρουσιάσεις και διαλέξεις σχετικά με το βιβλίο, γνωρίστηκαν με συγγραφείς και αγόρασαν βιβλία σε χαμηλότερες τιμές από τα περίπτερα του Φεστιβάλ (από €1-€10 τα περισσότερα).  Λειτουργούσε επίσης παζαράκι μεταχειρισμένου βιβλίου, καθώς και ανταλλακτήριο βιβλίων, στο οποίο έδινες βιβλία που έπιαναν σκόνη στη βιβλιοθήκη σου και έπαιρνες άλλα που ήθελες. Οι μικροί επισκέπτες του φεστιβάλ είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν στη γωνιά του παιδιού διαδραστικές αφηγήσεις παραμυθιών από συγγραφείς και θεατρικές ομάδες, καθώς και να κάνουν ένα διάλειμμα από τα βιβλία στο φουσκωτό, στη ζωγραφική προσώπου, στο εργαστήριο χειροτεχνίας, στο γήπεδο μπάντμιντον, στην τοξοβολία και σε άλλες πολλές εκπλήξεις.

Ήταν ένα υπέροχο 3ωρο απόγευμα για μένα και φυσικά δεν έφυγα με άδεια χέρια. Πήρα οχτώ βιβλία, με 3 εξ αυτών γραμμένα από κυπριακή πένα (κριτική στο επόμενο άρθρο), 2 από τους συνήθεις ύποπτους (O. Pamuk, S. King) και άλλα. Έφυγα με την υπόσχεση ότι στο επόμενο θα είμαι ξανά παρών σε ένα φεστιβάλ τόσο αναγκαίο την σημερινή εποχή. Ραντεβού του χρόνου.

Κυριάκος Σορόκκου