3ο Φεστιβάλ Βιβλίου Λευκωσίας
Άλλο ένα φεστιβάλ έφτασε στο τέλος του. Και μπορώ να πω κάθε χρόνο και καλύτερα, αν εξαιρέσεις τη ζέστη των 38 βαθμών. Βασικά δεν πτόησε και πολύ εμάς τους βιβλιόφιλους, διότι μπαίναμε κάτω απ’ τα δέντρα για διάλειμμα από τον ήλιο και πάλι.
Αυτή τη φορά ξόδεψα σχεδόν έξι ώρες στον κόσμο του βιβλίου. Το πρωί λίγο πριν το μεσημέρι παρακολούθησα μία συζήτηση για τη δραματοποίηση του πεζού λόγου, συγκεκριμένα δύο βιβλίων που διάβασα και απόλαυσα: Το «Η Αισέ πάει διακοπές» και το «Φωνές από Χώμα», της Κωνσταντίας Σωτηρίου.
Εκτός από αυτή τη συζήτηση/παρουσίαση στη Λογοτεχνική Σκηνή, υπήρξαν άλλες 5 την ίδια μέρα (Σάββατο), και άλλες 5 την επομένη (Κυριακή).
Επίσης στην Κεντρική Σκηνή έγιναν 4 παρουσιάσεις/μουσικές παραστάσεις το Σάββατο και 2 την Κυριακή.
Τέλος στην Παιδική Σκηνή υπήρξαν άφθονες παρουσιάσεις παιδικών βιβλίων: 10 το Σάββατο και 9 την Κυριακή.
Διότι τα παιδιά είναι το μέλλον. Πρέπει να δουν και να μάθουν ότι το διάβασμα δεν είναι μόνο υποχρέωση, αλλά και ένα ταξίδι σε κόσμους μαγικούς.
Εκτός από τις παρουσιάσεις, υπήρξαν πάνω από 30 περίπτερα εκθετών βιβλίου, τα οποία αποτελούνταν από βιβλιοπωλεία, εκδόσεις, βιβλιοθήκες, Ινστιτούτα ξένων γλωσσών (Γκαίτε [Γερμανικά], Θερβάντες [Ισπανικά], Κουμφούκιος [Κινέζικα]), πανεπιστήμια, οργανισμούς, οργανώσεις, και αρκετά άλλα.
Λειτουργούσε, όπως και τις προηγούμενες χρονιές, ανταλλακτική βιβλιοθήκη. Εγώ πήρα βιβλίο που δεν επρόκειτο να διαβάσω στο εγγύς μέλλον και το αντάλλαξα με το δεύτερο βιβλίο διηγημάτων της Ζυράννα Ζατέλη. Θα προτιμούσα να έβρισκα το πρώτο, αλλά μετά από αναζήτηση το βρήκα στην άλλη μεριά του πάρκου.
Εκτός απ’ αυτά τα δύο, πήρα και τη βιογραφία του Τόλκιν, που παρόλο που είναι η δεύτερη που θα διαβάσω για τον αγαπημένο μου συγγραφέα, αυτό δεν με απέτρεψε από να την πάρω. Θα έχει σίγουρα μια διαφορετική οπτική.
Επίσης πήρα και δύο κυπριακά βιβλία, όπως και μια υπέροχη έκδοση της Μύτης του Νικολάι Γκογκόλ από τις εκδόσεις Ερατώ.
Εκτός από τροφή για το μυαλό, μάζεψα και τροφή για το σώμα, όπως τα βίγκαν νουτλς από το Green Mandala café αλλά και άφθονα νερά, και αναψυκτικά από τα σημεία ποτών. Επίσης υπήρχαν περίπτερα που σέρβιραν χοτντογκ, μπέργκερς, κρέπες, και άλλα πολλά.
Πριν να δύσει ο ήλιος επέστρεψα σπίτι εξουθενωμένος, αλλά απόλυτα ευχαριστημένος. Δεν κατάφερα να δω όλα τα περίπτερα με προσοχή. Αλλά αυτό είναι καλό. Δείχνει ότι το φεστιβάλ μεγαλώνει.
Ραντεβού του χρόνου πάλι. Προς το παρόν πήρα την βιβλιοδόση μου.