5 Μελαγχολικές Φθινοπωρινές Ταινίες
Το καλοκαίρι έφυγε και ήρθε η εποχή που μας πιάνει η μελαγχολία για το γεγονός ότι η ζέστη, το φως και οι ωραίες στιγμές είναι πια πίσω μας. Αναπολούμε όσα περάσαμε και ξέρουμε ότι, όσο κι αν δεν θέλουμε να το πιστέψουμε, ήρθε η ώρα που πρέπει να συνεχίσουμε με τη ζωή μας.
Για αυτές τις στιγμές ξεχωρίσαμε τις παρακάτω ταινίες, που η καθεμιά με το δικό της τρόπο αποτυπώνει τον κόμπο στο λαιμό που συνοδεύει την επιστροφή στην πραγματικότητα.
The Man from Earth
Μια low budget ταινία με πολλή ψυχή, με όλη την πλοκή της μέσα σε ένα δωμάτιο, μας πιάνει ανυποψίαστους, μας συναρπάζει και, καθώς οι πρωταγωνιστές αποχωρούν και η ταινία τελειώνει, μένουμε κι εμείς να αναλογιστούμε τι ακριβώς είδαμε και πώς θα συνεχίσουμε τις ζωές μας.
Finding Neverland
Πέρα από τη μελαγχολική διάθεση που διακατέχει την ταινία καθ’ όλη της τη διάρκεια, το νόημά της φαίνεται να είναι γλυκόπικρο: μπορεί σ’ αυτό τον κόσμο να μην μπορείς να πετάξεις, αλλά η ζωή θα ήταν πραγματικά ανυπόφορη αν έπαυες και να ελπίζεις γι’ αυτό.
Big Fish
Η τελευταία ταινία του Tim Burton ως καλού σκηνοθέτη, εμπεριέχει όλη τη νοσταλγία του παρελθόντος που έρχεται να συντρίψει η σκληρή πραγματικότητα. Ως παραμυθάς βέβαια ο Burton φροντίζει να μας θυμίσει ότι υπάρχει μια δόση μαγείας και στην πραγματική ζωή.
500 Days Of Summer
Πέρα από τον χαρακτηριστικό τίτλο που μας συνδέει άμεσα με το θέμα, η ετεροχρονισμένη αφήγηση και ο ανεκπλήρωτος πόθος του πρωταγωνιστή, αντανακλούν τη μελαγχολία για έναν παράδεισο στον οποίο ζήσαμε, αλλά είμαστε καταδικασμένοι να εξοριστούμε απ’ αυτόν.
Eternal Sunshine Of The Spotless Mind
Αυτή την αίσθηση ότι ίσως θα ήταν καλύτερα να μη ζούσαμε κάτι τόσο όμορφο, αφού είναι καταδικασμένο να τελειώσει, έρχεται να αποτυπώσει με αριστουργηματικό τρόπο η Αιώνια Λιακάδα Ενός Καθαρού Μυαλού. Ο Michel Gondry όμως, χρησιμοποιώντας εξαιρετικά οπτικά εφέ και την υποκριτική δεινότητα του Jim Carrey και της Kate Winslet, δηλώνει ξεκάθαρα “Ε, και τι έγινε; Θέλω να ζήσω κάθε στιγμή του”.