Clickbait (2021): Review (No Spoilers)

Το clickbait είναι ένας όρος που έχει μπει για τα καλά στην καθημερινότητα μας, την διαδικτυακή τουλάχιστον, και όπως δηλώνει ακριβώς η λέξη, είναι ένα δόλωμα για «κλικ» με σκοπό να προσελκύσει τον αναγνώστη/θεατή, ώστε να επιλέξει να ανοίξει ένα κείμενο, ένα βίντεο, μια εικόνα κ.ο.κ. Αποτελεί ένα μερίδιο των όσων βλέπουμε ή διαβάζουμε στο ίντερνετ, καθώς η περιέργεια δεν είναι μόνο χαρακτηριστικό της γάτας, αλλά και του ανθρώπου που θέλει για παράδειγμα να μάθει «πως είναι σήμερα ο τάδε πρωταγωνιστής» και να πάθει «σοκ». Όχι εμείς, κάποιος άλλος από το χωριό, δεν τον ξέρετε.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση, ωστόσο, η σειρά με τον ομώνυμο που κυκλοφόρησε στο Netflix τον προηγούμενο μήνα, χρησιμοποιεί ακριβώς αυτή την τεχνική του δολώματος, έχοντας αυτό τον τίτλο και βάζοντας στο poster της ένα άντρα να κρατάει μία ταμπέλα όπου λέει ότι στα 5 εκατομμύρια views θα πεθάνει. Ε, πόσο να αντισταθεί κανείς, θα πατήσει να την δει, άλλωστε 8 επεισόδια έχει μόνο, των 45 λεπτών περίπου. Θα μπορούσαμε, λοιπόν, να πούμε επομένως, ότι είναι ένα clickbait για να δεις μία σειρά που μιλάει για το clickbait – και όχι μόνο – βιώνοντας έτσι ένα clickbait inception αν είναι δόκιμος ο όρος αυτός.

Στα πρώτα λεπτά, βλέπουμε ένα οικογενειακό τραπέζι όπου δύο αδέρφια, ο Νικ, παντρεμένος με δύο παιδιά, και η Πία έχουν μαζευτεί για να γιορτάσουν τα γενέθλια της μητέρας τους. Εκεί, μετά από λίγο, με αφορμή το δώρο που αγόρασαν στην μητέρα τους θα τσακωθούν, με τον Νικ να πετάει έξω από το σπίτι την αδερφή του, η οποία φεύγει με κλάματα.

Όλα «καλά» μέχρι εδώ, άλλωστε ποιος δεν έχει ζήσει ένα τσακωμό σε οικογενειακό τραπέζι, όμως το θέμα σοβαρεύει, όταν το επόμενο πρωί ο Νικ αγνοείται και μετά από λίγη ώρα κυκλοφορεί στο διαδίκτυο ένα βίντεο όπου τον δείχνει χτυπημένο να κρατάει την ταμπέλα που αναφέραμε πριν, έχοντας προηγηθεί άλλη μία όπου έλεγε ότι κακοποιεί γυναίκες. Είναι αλήθεια ή ψέμα αυτό που γράφει; Είναι παγίδα ενός καλού και φιλήσυχου οικογενειάρχη ή μία «δίκαιη» τιμωρία που αξίζει σε ένα τέτοιο άτομο; Η Πία πιστεύει ακράδαντα ότι ο αδερφός της είναι αθώος, η οικογένεια του αρχίζει να ανησυχεί για το τι μπορεί να κρύβει ο σύζυγος/πατέρας, ενώ ένας ντετέκτιβ της αστυνομίας ξεκινάει την έρευνα για  να αποκαλύψει την αλήθεια.

Τα views ανεβαίνουν με τρομακτικά γρήγορο ρυθμό, γεγονός που δείχνει πόσο «ανθρωποφάγο» έχει γίνει το κοινό στο ίντερνετ, που δεν διστάζει να δει την κακοποίηση ή ακόμα και τον θάνατο ενός ανθρώπου μπροστά στην οθόνη του, με σκοπό την διασκέδαση του, όντας αναίσθητο και συνηθισμένο στην βία, λόγω της καθημερινής προβολής σκληρών εικόνων που έχουν ως αποτέλεσμα την εξοικείωση και την αποστασιοποίηση από αυτό που βλέπει, παράλληλα με την εύκολη ταύτιση χωρίς κριτική σκέψη του τι συμβαίνει μπροστά του.

Το σενάριο θίγει ζητήματα της εποχής, όπως η κακοποίηση των γυναικών και το κίνημα #metoo, το διπλό πρόσωπο που μπορεί να έχει ένα «καλό» άτομο για τα μάτια της κοινωνίας, αλλά και το πόσο ακραία επικίνδυνη μπορεί να γίνει η χρήση του ίντερνετ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και πώς μπορείς να γίνεις εύκολα θύμα ψεύτικων προφίλ, καθώς και τον σχηματισμό άποψης και εικόνας για κάποιον, μόνο και μόνο από το διαδίκτυο, χωρίς να τον έχεις γνωρίσει ή να ξέρεις όλη την αλήθεια για να κρίνεις και να σχηματίσεις την δική σου άποψη. Ό,τι δηλώσεις είσαι (και) στον ψηφιακό κόσμο και η αλλαγή από θύμα σε θύτης και τούμπαλιν απέχει μόνο μερικά δευτερόλεπτα από την εκάστοτε κοινοποίηση.

Ξεχωριστό ατού της ιστορίας είναι ότι παρουσιάζεται από διαφορετική οπτική πλευρά σε κάθε επεισόδιο, το οποίο τιτλοφορείται από τον χαρακτήρα που επικεντρώνεται (π.χ. Η αδερφή, Η σύζυγος, Ο ντετέκτιβ κ.ο.κ), προχωρώντας παράλληλα την εξέλιξη των γεγονότων της υπόθεσης.

Το καστ και οι ερμηνείες είναι αρκετά καλά, παρά τα μερικά κλισέ που υπάρχουν, με την Zoe Kazan (Πία) και τον Phoenix Raei (ντετέκτιβ) να ξεχωρίζουν κατά την προσωπική μου άποψη. Η σκηνοθεσία είναι παρούσα χωρίς να εντυπωσιάζει, με το περισσότερο βάρος να πέφτει στην δυναμική της ιστορίας και την πληθώρα των θεμάτων που θίγει.

Το Clickbait είναι μία μίνι – σειρά κατάλληλη για binge watching, προσωπικά την είδα σε δύο μέρες χωρίζοντας τες ανά τέσσερα επεισόδια, αξίζει να της δώσετε μια ευκαιρία, λόγω της ιστορίας και των πολλών προβληματισμών της αλλά και των χαρακτήρων της. Επίσης, θα σε βάλει σε σκέψεις μετά την θέαση της, όμως δεν θα σου δώσει η ίδια τις απαντήσεις, ούτε θα τις αναλύσει εις βάθος γιατί μένει πιστή στην εποχή της που θέλει γρήγορη και άμεση τροφή για κατανάλωση, πριν προλάβεις να βαρεθείς και πας στην επόμενη.