“Η ιδιωτική ζωή των δέντρων” του Alejandro Zambra – review

Η νουβέλα του Alejandro Zambra με τίτλο Η ιδιωτική ζωή των δέντρων αριθμεί μόλις 94 σελίδες και διαβάζεται σε μία μέρα, αλλά υπόσχεται να συντροφεύσει τον αναγνώστη της για πολύ καιρό αργότερα.

Ο Χούλιο, σύζυγος της Βερόνικας και θετός πατέρας της Ντανιέλας, αφιερώνει τις Κυριακές του στη συγγραφή. Τα βράδια για να κοιμίσει το κορίτσι σκαρφίζεται ιστορίες με δέντρα. Το βράδυ όμως αυτής της Κυριακής τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η Βερόνικα έχει αργήσει και ο Χούλιο την περιμένει εναγωνίως φοβούμενος για το χειρότερο. Τι θα πει στην μικρή Ντανιέλα αν η μητέρα της δεν επιστρέψει; Ποιά ιστορία θα σκαρφιστεί;

Η ιδιωτική ζωή των δέντρων είναι ένα βιβλίο δίχως αρχή, μέση και τέλος. Όλη η υπόθεση του διαδραματίζεται ουσιαστικά σε ένα βράδυ. Η αφήγηση είναι γεμάτη αναδρομές και προλήψεις, ενώ το ύφος είναι φιλικό με έντονα στοιχεία προφορικότητας και ανά διαστήματα θύμιζε παραμύθι, όχι απαραίτητα για μικρά παιδιά.

Πρόκειται για ένα πάρα πολύ γλυκό βιβλίο στο σύνολό του. Σου αφήνει κάτι μέσα σου, ειδικά αν έχεις βρεθεί και εσύ σε κάποια παρόμοια κατάσταση. Στη κατάσταση, δηλαδή, που χρειάζεσαι τα παραμύθια για να μπορέσεις να καταλάβεις και να ανταπεξέλθεις στην καθημερινότητα. Αυτή η αναγκαιότητα είναι πιο συχνή στη παιδική ηλικία, αλλά είναι και κάτι που δεν σταματάει να αναζητεί ποτέ καθώς μεγαλώνει ο άνθρωπος.

Ένα επίσης πολύ ιδιαίτερο κομμάτι του βιβλίου είναι ο τρόπος που αποδίδεται η σχέση πατριού και κόρης. Δεν είναι απλά κάτι που υπάρχει, ξεκίνησε μεν από τυχαιότητα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι παραμένει μια σχέση παγωμένη και αμετάβλητη. Όπως όλες οι σχέσεις, έτσι και αυτή χτίζεται σιγά σιγά και δοκιμάζεται με σκαμπανεβάσματα και απρόοπτα.

Κλείνοντας, θα ήταν απερισκεψία εκ μέρους μου να μην αναφερθώ στη μετάφραση του Αχιλλέα Κυριακίδη, έναν μεταφραστή που θαυμάζω τόσο για την μεταφραστική ικανότητά του όσο και για το προσωπικό αναγνωστικό του γούστο. Η ιδιωτική ζωή των δέντρων, αν και μικρό σε μέγεθος βιβλίο, δεν θα ήταν τόσο προσφιλής στο αναγνωστικό κοινό χωρίς τις επεξηγηματικές σημειώσεις του μεταφραστή.