Φεστιβάλ Ιαπωνικού κινηματογράφου: Η γυναίκα στη σημερινή κοινωνία της Ιαπωνίας.

Τι θα κάνεις στις 3,5,6 και 7 του Φλεβάρη; Μην το σκέφτεσαι, εγώ είμαι εδώ για να σου προτείνω μοντέρνο Ιαπωνικό σινεμά με ιστορίες σύγχρονων γυναικών στην Ιαπωνία. Γιατί το καλύτερο κομμάτι του κινηματογράφου (σε αντίθεση με το θέατρο που πάντα υπάρχει το στοιχείο της προσαρμογής στο εκάστοτε κοινό, διαφορετικά π.χ. ανέβηκε ο Πουπουλένιος στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη και στην Αθήνα) είναι ότι σου προσφέρει ένα ανέξοδο ταξίδι σε άλλες κουλτούρες, πολιτισμούς και τοποθεσίες. Έλα κ εσύ λοιπόν, να μαζευτούμε πολλοί, ώστε περισσότερες ξενόγλωσσες ταινίες να βρουν το δρόμο τους στις σκοτεινές αίθουσες. Θυμάσαι εκείνα τα αφιερώματα στη Ριβιέρα το καλοκαίρι; Τα θέλω πίσω.

Στο Αλκυονίς new star cinema, στη Βικτώρια θα προβληθούν οι ταινίες

• Τετάρτη 3/02 (19:00): Tokyo Losers (2012, 109’) του Toshiyuki Morioka. Πρόκειται για την ιστορία ενός κοριτσιού (με κούρεμα αφέλειες) που μετακομίζει από μια επαρχιακή πόλη στο Τόκυο και εκεί, σπουδάζοντας στη σχολή καλών τεχνών, ζωγραφίζει για όλους τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, ώστε να τους χαρίσει ένα χαμόγελο. Ένα coming of age στορυ με background το Τόκυο (μόνο και μόνο για να δεις το Τόκυο αξίζει) και όλα τα κλασικά Ιαπωνικά pop culture στοιχεία, ρούχα 90’s, γάτες, J–pop, ρομαντικά σκιρτήματα και feel good μηνύματα.
  
• Παρασκευή 5/02 (19:00): My Little Nightmare (2014, 120’) του Noriyoshi Sakuma. Όλοι βλέπουμε όνειρα, τα οποία ξεχνάμε μόλις ξυπνήσουμε. Τι θα γινόταν αν μπορούσες να μπεις στο υποσυνείδητο κάποιου και να δεις το μέλλον του σαν ένα «προφητικό» όνειρο; Θα το έκανες; Αν ήταν για το δικό σου μέλλον; Ένα κορίτσι (με υπέροχο κούρεμα με αφέλειες) έχει παρόμοιες μυστηριώδεις δυνάμεις και με τη βοήθεια της δασκάλας της προσπαθεί να τις αποκωδικοποιήσει. Ξεκίνησε ως σίριαλ και λόγω τεράστιας επιτυχίας έγινε ταινία.

• Σάββατο 6/02 (19:00) Petal Dance (2013, 90’) του Hiroshi Ishikawa. Τη λέξη χαρακίρι την ξέρεις. Είναι μια ειδική μορφή αυτοκτονίας (των σαμουράι). Ένας λαός που στη γλώσσα του έχει ειδικές λέξεις (που απουσιάζουν από άλλα λεξιλόγια) για κάτι, σημαίνει πως αυτό που περιγράφει είναι συνυφασμένο με την κουλτούρα του. Η αυτοκτονία λοιπόν είναι στοιχείο της Ιαπωνικής κουλτούρας. Υπάρχει ένα δάσος ειδικό για το σκοπό αυτό. Η ταινία όμως δεν πραγματεύεται το θέμα αυτό αλλά  την προσπάθεια τριών κοριτσιών (η μια έχει αφέλειες)  να ξεκινήσουν μια καινούργια ζωή, ύστερα από την αποτυχημένη απόπειρα της μιας εξ αυτών .

• Κυριακή 7/02 (19:00) Tamako In Moratorium (2013, 78’) του Nobuhiro Yamashita. Όλοι μας έχουμε υπάρξει σαν την Tamako, που είναι η ηρωίδα της ταινίας (και έχει και αυτή αφέλειες). Τελειώσαμε τη Σχολή μας, επιστρέψαμε στο σπίτι των γονιών μας χωρίς δουλειά και δεν κάναμε τίποτε άλλο από το να τρώμε, να βλέπουμε τιβί, να διαβάζουμε βιβλία και να κοιμόμαστε. Και μετά άλλος πιο γρήγορα άλλος πιο αργά, αναλόγως και της κρίσης, αλλάξαμε και βγήκαμε από την φάση αυτή.

Stray observations

• Τελικά στην Ιαπωνία κάνουν θραύση στις γυναίκες οι αφέλειες.
• Είναι όλες γυρισμένες από άντρες και είναι ιστορίες γυναικών. Είμαι περίεργη να δω αν μπόρεσαν να καταλάβουν τις ηρωίδες τους και αν θα τις αποδίδουν δίκαια.

Semiramis