Κόρες της Νύχτας – βιβλιο-κριτική

Κόρες της ΝύχταςΤο εξώφυλλο της συλλογικής προσπάθειας “Κόρες της Νύχτας” από την Ars Nocturna/Nightread αμέσως μας φτιάχνει τη διάθεση για να ξεκινήσουμε το διάβασμα. Το μικρό νούμερο σελιδών όμως, δεν μας προετοιμάζει για την πλούσια ύλη μυθοπλασίας στην οποία θα βουτήξουμε. 20 Flashακια ιστορίες διαλεγμένα από το κάλεσμα του συνώνυμου διαγωνισμού. Τι είναι Flash fiction; Είναι μικρά διηγήματα μυθοπλασίας, συνήθως 300 με 1200 λέξεις, αλλά αυτό εξαρτάται και από τον εκδότη.

Σε αυτή την ανθολογία αμέσως-αμέσως συναντάμε μια ισορροπία στα δυο φύλα. 11 Άντρες συγγραφείς και 9 γυναίκες. Σαν να λέμε μισά-μισά.

Όμως το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι, όσοι δοκίμασαν το πρώτο πρόσωπο ή τρίτο πρόσωπο αλλά εστιασμένο σε ένα χαρακτήρα, έμειναν στο δικό τους φύλο που ξέρουν καλά, εκτός από τον Χρήστο Καραντωνίου στο «Είδωλό της» και το Mala Vision της Σωτηρίας Λούρμα. Λόγω του θέματος, θα ήθελα κάποιους άνδρες να δοκίμαζαν το γυναικείο φύλο.

Spoiler Alert!

Και φυσικά να πούμε ότι σε αρκετά από τα διηγήματα ο ρόλος των ανδρών είναι το θύμα. Λογικό είναι, λόγω του αρχέτυπου της μάγισσας. Σε λιγότερα διηγήματα, όπως το “Είδωλο” του Καραντωνίου ή το “Όπιο των Θεών” της Αταλάντης Ευριπίδου και ο “Ανθός” της Αναστασίας Μανώλη, δεν υπάρχουν θύματα. Ενώ σε άλλα τα θύματα είναι παιδιά, όπως στο “Κόκκινο Φως” της Νατάσας Παβλίτσεβιτς, ή στις “Κόρες της νύχτας” της Έφης Γεωργάκη, που είναι μαζί με τα αγόρια και οι ίδιες οι μάγισσες. Και τέλος υπάρχουν διηγήματα που αφανίζονται περισσότεροι άνθρωποι, όπως στις “Κόρες στη Νυχτιά των Συνόρων” του Κωνσταντίνου Τσουρέκη, ή ακόμα και χωριά, όπως στην “Πασαχού” του Γιώργου Χατζηκηριάκου ή τη “Λεξιλήθη” του Ιώαννη Σιδέρη.

Σίγουρα λοιπόν υπάρχει μια ποικιλία που με εξέπληξε. Δε βλέπουμε μια συνηθισμένη μάγισσα, αλλά διάφορες μυθικές / φανταστικές θηλυκές υπάρξεις, που κάθε μια ζητά κάτι ή απλώς έτυχε και βρέθηκε στο δρόμο κάποιου κοινού θνητού. Ακόμα και οι εποχές των διηγημάτων, δηλαδή ο χρόνος στον οποίο εξελίσσονται ποικίλει: είτε είναι στο τώρα, είτε κάποτε στο παρελθόν ή σε ένα φανταστικό κόσμο.
Άλλο ένα ενδιαφέρον στατιστικό: 4 μόνο συγγραφείς αυτής της ανθολογίας δεν έχουν εκδόσει ξανά έργο τους, ενώ οι υπόλοιποι έχουν βρει τρόπο, είτε μέσω βιβλίων ή ανθολογιών ή sites. Άρα το αναγνωστικό κοινό συγχρόνως διψάει να γράφει και απ’ ότι φαίνεται δεν τους λείπει το ταλέντο. Εύχομαι να δίνονται κι άλλα τέτοια βήματα λοιπόν.

About The Author

Αλέξανδρος Ζ. Καταναλωτής τέχνης, Ντετέκτιβ ονείρων, Υπαρξιακός προγραμματιστής.     Έχει δυο αγελάδες.
  • Αγαπημένος Παλαιός: Yad-Thaddag
  • Αγαπημένος φανταστικός φίλος: Frank the rabbit
  • Καλύτερα 5 τελευταία λεπτά ζωής: Κοιτάζοντας τη Γη
0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

2 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
Γιάννης Σιδέρης
Γιάννης Σιδέρης
7 years ago

Ευχαριστούμε πολύ για την κριτική και την ανάλυση του βιβλίου 😉 ελπίζω να αφήσαμε όλοι οι συγγραφείς θετικές εντυπώσεις και να τονίσαμε την δυναμική της θυληκής οντότητας από όπου κι αν προέρχεται και πως μπορεί να επιβληθεί στον κόσμο 😉