Ιστορια 8 στην πλατφόρμα 9 και 3/4
Όταν κυκλοφόρησε το τελευταίο βιβλίο του Χάρι Πότερ το 2007 είχα πάει από νωρίς το πρωί στο μικρό βιβλιοπωλείο της γειτονιάς για να αγοράσω το αντίτυπό μου. Το διάβασα όλο με δυο ανάσες. Μόλις το τελείωσα, μπήκε αμέσως στην – τρελή – λίστα μου με τα πράγματα που θα ήθελα να μπορούσα να διαγράψω από την μνήμη μου για να τα απολαύσω ξανά σαν να ήταν η πρώτη φορά.
Μιας και ήταν το τελευταίο μέρος της ιστορίας και επειδή το να διαγράψω την μνήμη μου δεν είναι και πολύ εφικτό – τουλάχιστον προς το παρόν – ήξερα ότι ο κόσμος του Χάρι Πότερ έκλεισε για πάντα. Και στεναχώρια και χαρά μαζί στην τελευταία σελίδα. Σε εκείνο το “όλα ήταν καλά”. Με δάκρυα στα μάτια λοιπόν έκλεισα το βιβλίο και το άφησα στο ράφι. Ωστόσο έχω επιστρέψει ξανά και ξανά σε αυτό και σε όλα τα άλλα βιβλία της σειράς. Όμως 9 χρονιά μετά, σε ένα θέατρο του Λονδίνου, κατάφερα να παράκαμψω όλες εκείνες τις δυσκολίες που δε με άφηναν να απολαύσω τον κόσμο του Χάρι Πότερ ξανά με το αίσθημα της έκπληξης συνέχεια διπλά μου.
Επειδή όμως μια πολύ καλή μου φίλη μας ζήτησε να κρατήσουμε το μυστικό (όσοι από εσάς δυστυχώς δεν καταφέρατε να είστε στο θέατρο Παλλάς στο Γουέστ Έντ, θα υπάρξει τέλος του μηνά το βιβλίο της παράστασης*) δεν μπορώ να πω περισσότερα από τα παρακάτω.
“Ο Χάρι Πότερ και το Καταραμένο Παιδί” λοιπόν. Ιστορία νούμερο 8. Η ιστορία εκτυλίσσεται γύρω από το γιο του Χάρι Πότερ, Άλμπους, τις ημέρες του στο Χόγκουαρτς και την απόφασή του να εκπληρώσει ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο με τη βοήθεια του καλύτερού του φίλου. Χωρίς όμως να λείπει και η ιστορία των τριών ηρώων που γνωρίσαμε – και αγαπήσαμε – στα προηγούμενα κεφαλαία, στην ενήλικη πλέον ζωή τους. Η Τζ. Κ Ρόουλινγκ έχει φτιάξει μια ιστορία που ξυπνάει αναμνήσεις, έχει οικίες καταστάσεις και είναι μοιρασμένη ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν. Τα καινούργια στοιχεία της πλοκής – και των δυο γενιών – είναι αυτά που απογειώνουν όμως την παράσταση.
Το βάρος του να έχεις πατέρα έναν από τους πιο γνωστούς μάγους της ιστορίας. Μπορούν άραγε δυο άτομα να γίνουν φίλοι όταν οι πατεράδες τους ήταν μισητοί εχθροί; Βαδίζουμε στα βήματα των προγόνων μας ή διαγράφουμε την δίκη μας πορεία;
Από την άλλη μεριά ένα παιδί που δεν γνώρισε πότε πατέρα, τώρα μεγαλώνει τρία παιδιά και έχει μια πολύ υπεύθυνη θέση στο Υπουργείο Μαγείας. Οι ευθύνες και οι ανησυχίες του πολλές. Το δύσκολο είναι να μεγαλώνεις.
Το πρώτο μέρος (η παράσταση ήταν χωρισμένη σε δυο μέρη – είναι πολύ της μόδας τώρα τελευταία αυτό) ήταν αψεγάδιαστο. Γερά δεμένο με τη μια ανατροπή να διαδέχεται την άλλη και με ένα εντυπωσιακό και σοκαριστικό φινάλε. Δυο ώρες και σαράντα λεπτά κύλισαν σαν νερό. Το δεύτερο μέρος (διαρκείας δυο ωρών και τριάντα πέντε λεπτών) ήταν κάπως πιο απλωμένο, χωρίς να χάνει όμως κάτι από τη δυναμική του πρώτου. Δεν θα ξεχάσω τα δάκρυα που ακούγονταν από ολόκληρη την αίθουσα στα τελευταία λεπτά της παράστασης. Εγώ αυτό το ονομάζω νίκη.
Με νέους, άλλα και σχεδόν με όλους τους παλιούς χαρακτήρες να εμφανίζονται επί σκηνής, έτσι ακριβώς και οι αξίες που μας έχει συνηθίσει η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ στα βιβλία της, ήταν παρούσες . Αξίες που μας μεγάλωσαν και θα συνεχίσουν να μεγαλώνουν γενιές και γενιές τα επόμενα χρονιά. Και πρέπει να την ευχαριστήσουμε για αυτό.
Πριν κλείσω αυτό το άρθρο, θέλω να δώσω ένα μεγάλο μπράβο στους ανθρώπους που ήταν πίσω από τα φώτα, τα σκηνικά και τα ειδικά εφέ που χρειάστηκαν για αυτή τη παράσταση. Μέσω των σκηνικών ταξιδέψαμε από το Υπουργείο Μαγείας, στο Χόγκουαρτς ως και τα βάθη της Μαύρης Λίμνης. Η δουλειά που έχει κάνει η παραγωγή για τα ειδικά εφέ (μαγικά κόλπα, ξόρκια, φίλτρα και όλα τα άλλα που μπορείτε να φανταστείτε) είναι σχεδόν μαγική. Σε κάνα δυο σημεία για μια στιγμή πίστεψα ότι όντως είμαι μάγκλ.
Αλλά πολλά είπα ήδη. Απλά κάντε λίγο ακόμα υπομονή μέχρι τη στιγμή που θα διαβάζουμε ξανά όλοι μαζί την ιστορία. Εσείς με το αίσθημα της έκπληξης, εμείς με το αίσθημα της νοσταλγίας.
*ΠΡΟΣΟΧΗ: το βιβλίο που θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα στις 29/09/2016 δεν θα έχει λογοτεχνική μορφή. Θα είναι το κείμενο της παράστασης. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχουν μέσα μόνο οι διάλογοι. Για να μην απογοητευτείτε!!!
Με λένε γεωργια και στα 30 μου αποφάσισα να διαβάσω Χάρι Πότερ. Τώρα τελειώνω το δεύτερο μέρος…
Κρίμα που δεν έχει το θεατρικό Σνειπ <3