Ταινίες στο Repeat

«Κανείς δεν μπορεί να φάει μόνο ένα» υπήρξε μια πολύ επιτυχημένη ατάκα για τα πατατάκια πασίγνωστης εταιρίας. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που κάτι αντίστοιχο συμβαίνει στην 7η τέχνη? Ποιες είναι εκείνες οι ταινίες που κανείς δεν μπορεί να δει μόνο μία φορά, και το κυριότερο, γιατί συμβαίνει αυτό; Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με εκείνες τις κατηγορίες ταινιών που απαιτούν πολλαπλές θεάσεις.

1η Κατηγορία: Τι έγινε ρε παιδιά?
Εδώ τοποθετούμε όλες αυτές τις ταινίες που, βλέποντας τους τίτλους τέλους τους, μας κάνουν να αναρωτιόμαστε για το επίπεδο της νοημοσύνης μας. Πρόκειται ουσιαστικά για ταινίες με περίπλοκο σενάριο και σφιχτοδεμένη σκηνοθεσία, που σαν σπαζοκεφαλιές τρυπώνουν ύπουλα στο πίσω μέρος του μυαλού μας και μας κάνουν να αναζητούμε απεγνωσμένα τη λύση. Μετά τη θέασή τους, ανατρέχουμε σε διαδικτυακά φόρουμ, κατεβάζουμε plot diagrams, βλέπουμε βιντεάκια what happened στο youtube και τέλος, ψήνουμε μια γαβάθα ποπ κορν και τις βλέπουμε ξανά από την αρχή. Δεν μπορεί, δεν είμαστε εμείς χαζοί που δεν καταλάβαμε τι έγινε… Πρωτεργάτης αυτής της κατηγορίας φυσικά είναι ο David Lynch, αν και μεταξύ μας, παίζει να μην ξέρει και ο ίδιος τι γίνεται στις περισσότερες ταινίες του. Στο άρθρο μας 20 ταινίες με απρόβλεπτη πλοκή συναντάμε ένα χαρακτηριστικό δείγμα αυτών των ταινιών.

2η Κατηγορία: Φρεσκάρισμα μνήμης

Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν συνήθως εκείνες οι ταινίες που τις βλέπουμε ξανά πριν δούμε μια συνέχειά τους. Βγαίνει για παράδειγμα στις αίθουσες το Jurassic World, καθόμαστε να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας με την τριλογία του πάρκου των δεινοσαύρων. Εξέχουσα θέση σε αυτή την κατηγορία κατέχουν οι ταινίες της Marvel, αφού όλες συνδέονται κάπου, κάπως και με κάποιο τρόπο.

3η Κατηγορία: Πανέξυπνες κωμωδίες

Όταν πέσεις πάνω σε μια κωμωδία που θα σε κάνει να γελάσεις με την ψυχή σου, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα θέλεις να ξαναζήσεις την εμπειρία. Και επειδή συνήθως σπάνια μια κωμωδία το καταφέρνει αυτό, μόλις τη βρεις, θα θες οπωσδήποτε να την ξαναδείς και να μοιραστείς το γέλιο με την παρέα σου. Εδώ θα μπορούσαν να τοποθετηθούν ταινίες όπως το Δείπνο Ηλιθίων (1998), το Με την Πρώτη (2007), Το Πάρτι (1968), Οι Ιππότες της Ελεεινής Τραπέζης (1975), Το Άκρως… Τρελό και Απόρρητο (1984) και Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι (1998).

4η Κατηγορία: Περίεργοι λόγοι
Μπορεί μια συγκεκριμένη ταινία να την έχει λιώσει στις επαναλήψεις ένα τηλεοπτικό κανάλι και μια αόρατη μαγική δύναμη να μας αποτρέπει από το να πιάσουμε στο χέρι το τηλεκοντρόλ ή μπορεί να τα σκάσαμε χοντρά αγοράζοντας την extended uncut collector’s edition της σε steelbook Blue ray και θέλουμε, για να δικαιολογήσουμε και την αγορά, να τη βλέπουμε ξανά και ξανά. Εδώ ο καθένας μπορεί να βάλει ελεύθερα ό,τι γουστάρει για τους δικούς του εξατομικευμένους λόγους. Βεβαίως, θα μπορούσαν να μπούνε και οι παιδικές ταινίες που οι λιλιπούτιοι φίλοι μας μπορούνε άνετα να ανάγουν τον αριθμό θεάσεων τους σε τριψήφιο νούμερο! Το Innerspace (1987), το Dirty Dancing (1987), η τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και το Frozen (2013) μπορούν να αποτελέσουν χαρακτηριστικά παραδείγματα.

5η Κατηγορία: Σινεφίλ
Εδώ τοποθετούμε όλες εκείνες τις ταινίες που η ποιότητα τους ωριμάζει με το πέρασμα των χρόνων, όπως συμβαίνει και με το καλό κρασί. Πρόκειται για ταινίες που προσφέρουν μια διαφορετική ανάγνωση καθώς τις παρακολουθούμε ξανά μετά από χρόνια. Είναι αυτά τα κινηματογραφικά διαμάντια που συνεχίζουν να λάμπουν ακόμα πιο φωτεινά καθώς δοκιμάζονται στο χρόνο. Συνήθως διαθέτουν ένα φιλοσοφικό υπόβαθρο και επιδέχονται μιας διαφορετικής ανάλυσης, άμεσα συνδεδεμένης με τις παρελθούσες εμπειρίες των θεατών. Εδώ τα κριτήρια είναι πολύ υποκειμενικά αλλά θα μπορούσαμε να τοποθετήσουμε ταινίες σκηνοθετών, όπως ο Ingmar Bergman, o Andrei Tarkovsky, o Stanley Kubrick και ο Luis Bunuel.