5 Κόμικς για να την παλέψετε στην Καραντίνα

Τούτη δω η φάση με το lockdown είναι η χαρά των λιστομανών. Μπορείς απλά να πάρεις 5, 10, 15 έργα (ταινίες, βιβλία, σειρές, κόμικς), να τα πετάξεις σε μια λίστα και να πεις κάτι σαν «να πάρτε να δείτε/διαβάσετε για να περάσει ο χρόνος!». Αυτό ακριβώς έκανα κι εγώ, οπότε ορίστε πέντε κόμικς για να δαμάσετε τα κύματα του χρόνου!

 Αστερίξ (René Goscinny & Albert Uderzo)

Ναι αμέ, γιατί όχι; Καταρχάς είναι ένας πρώτης τάξεως τρόπος να αποδώσουμε τιμές στον προσφάτως εκλιπόντα Albert Uderzo. Κατά δεύτερον, ποτέ δεν είναι κακό να κάνουμε επανάληψη σε κλασικά βιβλία/ταινίες/κλπ. Και τρίτον, γιατί απλά είναι Αστερίξ!

Black Hammer (Jeff Lemire, Dean Ormston & David Rubín)

Μια ομάδα υπερηρώων βρίσκεται εδώ και δέκα χρόνια παγιδευμένη σε μια μικρή πόλη στη μέση του πουθενά, περικυκλωμένη από ένα δυναμικό πεδίο που δεν μπορεί να διέλθει κανείς. Το πώς και το γιατί θα το μάθετε διαβάζοντας την φοβερή σειρά που συνέλαβε ο Lemire και σχεδίασαν (κυρίως) ο Ormston και (δευτερευόντως) ο Rubín.

1800 (Θανάσης Καραμπάλιος)

Το 1800 διηγείται μια οικογενειακή σάγκα στα χρόνια πριν την Επανάσταση. Μια από τις πιο πολυσυζητημένες ελληνικές εκδόσεις των τελευταίων ετών, τόσο για το setting, όσο και για το σχέδιο του πρωτοεμφανιζόμενου Καραμπάλιου, που έχει έναν ευρωπαϊκό αέρα. Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, είχαν κυκλοφορήσει τρία άλμπουμ.

Silver Surfer: Black (Donny Cates & Tradd Moore)

Μια μαύρη τρύπα ρουφά τον Silver Surfer, ο οποίος καταλήγει σε έναν αλλόκοτο πλανήτη. Εκεί θα έρθει αντιμέτωπος με έναν πανίσχυρο εχθρό, ενώ παράλληλα η κοσμική ενέργεια που τον καλύπτει, αρχίζει να χάνεται. Ο Cates γράφει μια πολύ ωραία ιστορία, είναι όμως το υπέροχο, ρευστό σχέδιο του Morre με τα ψυχεδελικά χρώματα που κλέβει την παράσταση.

Ordinary Victories (Manu Larcenet)

Ο Marco αφήνει το πολύβουο Παρίσι, για να εγκατασταθεί στην γαλλική ύπαιθρο και να αφοσιωθεί την φωτογραφία. Μέσα σε τέσσερα άλμπουμ, βλέπουμε τις προσπάθειές του να εγκλιματιστεί, να ξαναδεθεί με την οικογένειά του και εν τέλει να βρει την ευτυχία. Ο Larcenet μπλέκει το χιούμορ με το δράμα, όπως άλλωστε γίνεται και στην αληθινή ζωή, σε ένα εξαιρετικό slice-of-life κόμικ.