“Ο Αντίστροφος Κόσμος” του Philip K. Dick
Φανταστείτε έναν κόσμο που ο χρόνος τα έχει παίξει. Οι νεκροί επανασυντίθενται εκ του μηδενός, βγαίνουν από τους τάφους τους και αντι-γερνάνε. Οι ζωντανοί, όταν χαιρετιούνται, δε λένε «γεια» ή «καλημέρα», αλλά «αντίο». Και οι βιβλιοθήκες έχουν σκοπό, όχι να μαζέψουν γνώση, αλλά να καταστρέψουν.
Σε αυτό το ευφάνταστο setting εκτυλίσσεται το βιβλίο “Ο Αντίστροφος Κόσμος” του Philip K. Dick. Ο Σεμπάστιαν Χερμς, ιδιοκτήτης μιας μικρής επιχείρησης που ξεθάβει και πουλάει τους νεκρογεννημένους, αντιλαμβάνεται ότι σύντομα θα αναγεννηθεί ο Τόμας Πηκ, ένας θρησκευτικός ηγέτης με τεράστια επιρροή. Οι επίδοξοι αγοραστές προσπαθούν να αποκτήσουν το σώμα του με κάθε τρόπο. Άλλα σημαντικά πρόσωπα της ιστορίας είναι ο αστυνομικός Τζο Τινμπέην και η νεαρή σύζυγος του Σεμπάστιαν, Λότα.
Γραμμένο το 1965, το συγκεκριμένο βιβλίο ρίχνει μια ματιά στην έννοια του χρόνου, σε κοινωνικά ζητήματα όπως ο ρατσισμός και, όπως συνήθιζε ο Dick, στις ανθρώπινες σχέσεις. Έχει δε έντονες φιλοσοφικές και θρησκευτικές προεκτάσεις, γεγονός που ενισχύεται από τις αναφορές στο έργο των Ωριγένη, Αγίου Αυγουστίνου και άλλων Χριστιανών φιλοσόφων.
Την εποχή που γράφτηκε, ο Dick είχε αρχίσει να γίνεται πιο απλός στη γραφή του. Αυτή ακριβώς η λιτότητά του είναι που δεν επιβαρύνει το νοηματικά δύσκολο περιεχόμενο, αλλά αντιθέτως το κάνει πιο κατανοητό. Όσον αφορά το world building, στοιχείο βασικότατο στην επιστημονική φαντασία, κάνει λιγοστές, αλλά καίριες αναφορές στον κόσμο του, με αποτέλεσμα να εξάπτει το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Παρόλα αυτά, Ο Αντίστροφος Κόσμος σπάνια συμπεριλαμβάνεται στα κορυφαία βιβλία του, όπως το Ubik ή το Ηλεκτρικό Πρόβατο. Δικαίως ίσως. Κάπου στη μέση, αρχίζει και επιταχύνει ανεξήγητα, χάνοντας μερικώς την πολύ ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που έχει δημιουργήσει. Και γενικά, θα το χαρακτήριζα πιο επιφανειακό σε σχέση με άλλα έργα του Dick. Ακόμα κι έτσι, ωστόσο, πρόκειται για ένα καλό βιβλίο, που για κάποιους μπορεί να λειτουργήσει και ως γνωριμία με τον αρχιμάστορα της επιστημονικής φαντασίας.