Fear The Walking Dead: An Unpopular Opinion
Την περασμένη εβδομάδα είδαμε την πρεμιέρα του “Fear The Walking Dead“, την spin-off σειρά του “The Walking Dead” να σπάει ρεκόρ τηλεθέασης και να κεντρίζει το παγκόσμιο ενδιαφέρον, συγκεντρώνοντας μάλιστα από θετικές μέχρι πολύ θετικές κριτικές…
Ομολογώ πώς κι εγώ περίμενα πώς και πώς να δω την πρεμιέρα, ψιλοβαριεστημένος από τη “μαμά” σειρά και έχοντας μια ιδιαίτερη αδυναμία στις ιστορίες που δείχνουν πώς ξεσπά μια “αποκαλυπτικών διαστάσεων” καταστροφή μέσα από τα μάτια των καθημερινών ανθρώπων. Συγκυριακά μάλιστα, δεν πρόλαβα να δω το πρώτο επεισόδιο στην ώρα του, και είδα εν τέλει χθες τα δύο πρώτα μαζί.
Φοβάμαι πως είναι από εκείνες τις φορές που θα αναγκαστώ να διαχωρίσω τη θέση μου από την πλειοψηφία κοινού και κριτικών… Βρήκα αυτή τη νέα σειρά επιεικώς αδιάφορη, αν όχι κακή αρπαχτή. Όπως συνηθίζω να λέω, αν είστε “ψημένοι” να την δείτε , αγνοείστε αυτά που λέω, κλείστε το άρθρο και δείτε την, για να σχηματίσετε τη δική σας γνώμη. Για όσους την έχετε δει, και για όσους δεν έχετε τη διάθεση ακολουθούν τα δικά μου σχόλια, με μπόλικα spoilers.
Η σειρά όντως εκτυλίσσεται λίγο πριν ξεσπάσει η επιδημία. Και φυσικά μας παρουσιάζει μια οικογένεια που ζει την άκρως προβληματική καθημερινότητά της.
Καλά ως εδώ, εξάλλου και στο “The Walking Dead” ένα από τα σημαντικότερα και επιτυχημένα στοιχεία της σειράς είναι το πως ανταποκρίνονται σαν ομάδα στις πρωτόγνωρες προκλήσεις αυτού του κόσμου άνθρωποι που σε κανονικές συνθήκες θα σφαζόντουσαν μεταξύ τους.
Το τραβάει όμως… ΠΟΛΥ!
Μας βομβαρδίζει με ένα κάρο κλισέ καταστάσεων :
Το αγόρι που σχεδιάζει μια ιδιότυπη καρδιά στο χέρι του κοριτσιού για να τον θυμάται.
H δασκάλα που κατάσχει το σουγιά του ατίθασου μαθητή.
O τοξικομανής που δεν ξέρει αν αυτό που είδε ήταν αληθινό ή στη φαντασία του.
ο γιος που δε σηκώνει το τηλέφωνο στον πατέρα του γιατί περνάει εφηβεία.
ΕΛΕΟΣ! ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ!
Τόσο καιρό δηλαδή περιμέναμε για να δούμε ένα συνονθύλευμα εντελώς προβλέψιμων καταστάσεων εμποτισμένων με μελόδραμα σαπουνόπερας;
Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που με χάλασε περισσότερο. Ίσως αν οι χαρακτήρες ήταν καλύτερα γραμμένοι, ίσως αν οι ηθοποιοί ήταν πιο πειστικοί, ίσως αν είχε πιο γρήγορο ρυθμό…
Θυμάμαι τον πιλότο του “The Walking Dead” και είναι πραγματικά ασύγκριτος.
Κλείνοντας, για να αναφέρω και τα θετικά, πολύ καλή ιδέα ήταν το viral video με το ζόμπι που πυροβολούν κατ’ επανάληψη οι αστυνομικοί μέχρι να το εξουδετερώσουν, και η αναμενόμενη αντίδραση του κόσμου που διαμαρτύρεται στους δρόμους για την αστυνομική βία.
Ελπίζω να κάνω λάθος και η σειρά να με διαψεύσει, αλλά φοβάμαι ότι με τέτοιο ξεκίνημα, δεν έχουμε να περιμένουμε κάτι αξιόλογο και από τη συνέχεια. Ωστόσο εδώ είμαστε, και μακάρι να χρειαστεί να ξαναγράψω για “τη μεγάλη έκπληξη“.