Okja (2017) – review

Okja είναι το όνομα ενός γουρουνιού.

Ενός σούπερ-γουρουνιού.

Τι είναι ένα σούπερ-γουρούνι; Είναι ένα γουρούνι με σούπερ δυνάμεις;

Όχι.

Η Okja είναι 1 από τα 26 τεράστια γουρούνια και ανήκουν σε ένα νέο είδος που ανακαλύφθηκε κάπου στη Χιλή, σύμφωνα με την περιβαλλοντολόγο Lucy Mirando, γενική διευθύντρια της Mirando Corporation. Έχοντας αντικαταστήσει τον αμφιλεγόμενο πατέρα της και την κακιά αδερφή της, Nancy, η Lucy ανακοινώνει πως αυτό το νέο γουρούνι, θα είναι ικανό να θρέψει ένα τεράστιο μέρος του πληθυσμού που πεινάει. Το σχέδιό της είναι να αναπαράγει φυσικά τα σούπερ-γουρούνια και 26 μικρά από αυτά να δωθούν σε 26 αγρότες ανά τον κόσμο για να ανατραφούν. Δέκα χρόνια αργότερα, μετά από διαγωνισμό, θα βραβευθεί το καλύτερο σούπερ-γουρούνι και το πρόγραμμα θα μπει επιτέλους σε εφαρμογή.

Η Okja είναι ένα από τα σούπερ-γουρούνια, το οποίο μεγαλώνει σε μια φάρμα κάπου στα βουνά της Κορέας από έναν γέρο αγρότη και την εγγονή του, Mija. Η Mija έχει μεγαλώσει μαζί με την Okja κι έχουν αναπτύξει μια τρυφερή σχέση αγάπης, ενώ ο παππούς της της έχει αποκρύψει το γεγονός ότι η Okja θα πρέπει να φύγει κάποια στιγμή από κοντά τους, να θανατωθεί και να φαγωθεί.

Το Okja είναι μία πολύ μοναδική ταινία.

Η ιστορία της ακούγεται σαχλή, παιδαριώδης, παραπέμπει σε ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney και θα μπορούσε να είναι. Παρόλα αυτά, σε κάθε της σκηνή βρίσκει νέους τρόπους να εκπλήξει. Καθόλη τη διάρκειά της, χαρακτήρες και καταστάσεις εισβάλλουν στην πλοκή για να αλλάξουν το ρου της ιστορίας, ώστε τίποτα να μην είναι αναμενόμενο. Η ιστορία δεν ξετυλίγεται απλώς. Ανά πάσα στιγμή εφευρίσκονται διακριτικά αφηγηματικά τεχνάσματα που ωθούν την ιστορία στην εξέλιξή της.

H Tilda Swinton -μία από τις καλύτερες ηθοποιούς της γενιάς της- δίνει ακόμα μία (ή και δύο) εξαιρετική ερμηνεία με χαρακτήρα και βάθος. H Lucy Mirando δεν είναι μονοδιάστατη. Είναι ένας ολοκληρωμένος γκρίζος (αν και στην ουσία είναι ροζ) χαρακτήρας που δε μπορείς να συμπαθήσεις ή να μισήσεις πραγματικά. Το πιο έξυπνο τέχνασμα κατανόησης του χαρακτήρα της είναι η πρώτη σκηνή, στην οποία φοράει σιδεράκια. Όταν είδα την ταινία αναρωτιόμουν για αρκετές μέρες γιατί ο σκηνοθέτης επέλεξε να τη δείξει με σιδεράκια ενώ μιλά ως νέα διευθύντρια της εταιρείας στους εργαζομένους, ενώ το υπόλοιπο παρουσιαστικό της έμοιαζε αψεγάδιαστο. Και σιγά-σιγά μου ήρθε. Η Lucy είναι το νέο πρόσωπο της εταιρείας. Σίγουρα κλήθηκε γι’ αυτό το ρόλο “τελευταία στιγμή”. Η “σουλούπωσή” της δεν είχε χρόνο για χάσιμο. Ήταν “ατελής” και έπρεπε να δείχνει “τέλεια”. Η παρουσία της με τα σιδεράκια δείχνει σίγουρα τη βιασύνη με την οποία βρέθηκε στη θέση που βρέθηκε και ίσως την ακαταλληλοσύνη της για την ηγεσία ενός τόσο φιλόδοξου προγράμματος.

To Okja είναι από εκείνες τις ταινίες που δεν έχουν διαφημιστεί πολύ, τις βλέπεις να παίζονται σε κάποιο από εκείνα τα ψαγμένα σινεμά, αλλά δε σου προξενεί και ιδιαίτερο ενδιαφέρον να τη δεις, βλέπεις μια καλή κριτική από κριτικό κινηματογράφου που εμπιστεύεσαι, τελικά τη βλέπεις, και ευγνωμονείς την καλή σου τύχη.

Είναι σίγουρα μια ταινία που πρέπει να δει ο καθένας και σίγουρα ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων που θα την παρακολουθήσουν θα καταλήξουν vegetarian, αν όχι vegan.

Η ταινία είναι μια παραγωγή του Netflix με συμμετοχή στο διαγωνιστικό κομμάτι του Φεστιβάλ των Καννών, 2017. Στη σκηνοθεσία βρίσκουμε τον Κορεάτη δημιουργό Bong Joon-Ho (Snowpiercer, 2013) και στο πρωταγωνιστικό cast συναντάμε πασίγνωστα ονόματα όπως η Tilda Swinton, ο Jake Gyllenhaal, ο Giancarlo Esposito και η Lily Collins. Ξεχωρίζουν ο Paul Dano και η Shirley Henderson (γνωστή από το ρόλο της ως Μυρτιά που Κλαίει στη σειρά ταινιών Harry Potter), καθώς επίσης και η νεαρή πρωταγωνίστρια Seuhyun An.