Sense8 – review

Το Sense8 είναι μια από τις φετινές καλοκαιρινές σειρές που πολλοί περιμέναμε με ανυπομονησία. Τελικά η σειρά αποδείχθηκε μέτρια κατά τη γνώμη μεγάλου μέρους του κοινού. Έσπασε όμως και κάποια στερεότυπα και γι’αυτό της αξίζει μια αναφορά.

Η σειρά δημιουργήθηκε από τα αδέρφια Wachowski και τον Michael Straczynski. Μιας και το Matrix άλλαξε τον κινηματογράφο από πολλές απόψεις, ακολουθώ κάθε τι που κάνουν οι Wachowskis, και κάποια από αυτά που έχουν κάνει είναι πραγματικά καλά. Εδώ, 8 άνθρωποι από διάφορα σημεία του πλανήτη, συνδέονται ψυχικά και προσπαθούν να προστατεύσουν ο ένας τον άλλο από όσους τους απειλούν.

Η υπόθεση, αν και αρκετά πρωτότυπη και πολύ ενδιαφέρουσα, στην πράξη δεν τα κατάφερε να με κρατήσει όσο το περίμενα, μιας και η σειρά πλατειάζει και αργεί να μπει στο νόημα. Επίσης οι πολλές ερωτικές  σκηνές φαίνονται να έχουν σκοπό να σοκάρουν και μόνο. Το τελευταίο επεισόδιο της σεζόν, αν και καταλήγει κάπου και λύνει κάποιες απορίες, δεν είχε καλό cliffhanger και γενικά δε με ικανοποίησε.

ΑΛΛΑ είχε και τα θετικά της! Περίπλοκες σκηνές αριστοτεχνικά γυρισμένες σε διαφορετικές τοποθεσίες. Πλάνα που σου δίνουν αμέσως να καταλάβεις τι συμβαίνει και με ποιο τρόπο “επικοινωνούν” κάθε φορά οι πρωταγωνιστές. Ούτε θέλω να ξέρω πόσες λήψεις έκαναν για να βγει η κάθε σκηνή!

Και ξύλο! Ειδικά το προτελευταίο επεισόδιο είχε πολύ καλές σκηνές.

Το καλύτερο όμως νομίζω πως ήταν η ουδέτερη οπτική του: ΔΕΝ έχει σημασία το φύλο του πρωταγωνιστή! Για πρώτη φορά οι πρωταγωνίστριες είναι ίσες σε αριθμό με τους πρωταγωνιστές. Αν κάνετε έναν πρόχειρο υπολογισμό σε άλλες αγαπημένες σειρές ή ταινίες, θα δείτε ότι αυτό δεν ισχύει πουθενά αλλού. Και όχι μόνο αυτό, αλλά άντρες και γυναίκες  δεν έχουν διακριτούς ρόλους. Υπάρχουν γυναίκες που σπάνε στο ξύλο ένα στρατό και άντρες που δεν μπορούν να βλάψουν ούτε μύγα και το αντίθετο. Το ότι είσαι θηλυκό ή αρσενικό δεν έχει καμία σημασία σε αυτή τη σειρά. Δεν περιμένεις τον άντρα να τα βγάλει πέρα στα δύσκολα ούτε βλέπεις τη συνηθισμένη δυναμική: 3 άντρες – 1 γυναίκα. Εδώ όλοι είναι ίσοι.

Κι αυτό δεν περιορίζεται στο φύλο μονάχα. Από τους 8 πρωταγωνιστές, αλλά και τους υπόλοιπους που τους πλαισιώνουν, οι μισοί μονάχα είναι λευκοί. Παρομοίως, “εκπροσώπηση” στη σειρά έχει και η LGBT κοινότητα (ένα λεσβιακό ζευγάρι εκ των οποίων η μία κοπέλα είναι τρανσέξουαλ, ένα ζευγάρι ομοφυλοφίλων).

Προφανώς το να έχεις ζήσει και να έχεις απολαύσει όσα προσφέρει η κοινωνική θέση ενός άντρα και μετά να αλλάζεις φύλο, σου δίνει μια άλλη οπτική. Πολλοί είπαν πως μέσα από το Sense8, η Lana Wachowski ήθελε να περάσει κάποιο μήνυμα για την αλλαγή φύλου της. Ναι, αν αυτό ήθελε, τα κατάφερε με πολύ ωραίο τρόπο. Όχι με τις πολύ τολμηρές σκηνές μεταξύ δύο γυναικών ή δύο αντρών ή όργια με τους 8 πρωταγωνιστές, αλλά με το να έχουν ισότιμους ρόλους άντρες και γυναίκες.

Εγώ θα ευχηθώ ο δεύτερος κύκλος, αν υπάρξει, να βελτιωθεί πολύ από πλευρά πλοκής, ώστε να μπορέσουμε να απολαύσουμε καλύτερα τη σειρά και να βάλει τα θεμέλια για περισσότερες  παρόμοιες σειρές στο μέλλον.

spirou