
X-Files S10 Review – Η αλήθεια βρίσκεται εδώ μέσα!
Η είδηση ότι ξεκινά ξανά το X-Files μας γέμισε με υποσχέσεις! H σειρά αυτή που μας μεγάλωσε, και έθεσε τις βάσεις για πολλές από τις σημερινές τηλεοπτικές επιτυχίες, θα ξεκινούσε ξανά, με τους ίδιους πρωταγωνιστές, οι οποίοι μεγάλωσαν, όπως κι εμείς, και ξεκινούν ξανά τις “άκρως απόρρητες” έρευνές τους στην εποχή μας πλέον.
Τα επεισόδια ήταν μόλις 6, οπότε δεν πολύ-προλάβαμε να καταλάβουμε πότε άρχισε και πότε τέλειωσε, αφήνοντάς μας με ανάμεικτα συναισθήματα και εντυπώσεις.
Ακολουθούν Spoilers οπότε συνεχίζετε με δική σας ευθύνη…
Η σεζόν ξεκίνησε με ένα δυνατό κατά τη γνώμη μου επεισόδιο, που μας δείχνει πώς επανενώθηκε το θρυλικό δίδυμο Mulder και Scully, με μια ιστορία που έχει όλα τα βασικά συστατικά των X-Files : Συνωμοσίες, σκοτεινές δυνάμεις, δυσπιστία και φυσικά εξωγήινους. Οι δύο πρωταγωνιστές διατηρούν την φοβερή χημεία που είχαν μεταξύ τους, και η αναβίωση των X-files δεν φαίνεται μια βεβιασμένη “ανάσταση” ή αναπαράσταση των 90’s αλλά όντως, μια πετυχημένη μεταφορά της σειράς στο σήμερα. Αυτό που με χάλασε ήταν ο ρόλος του δημοσιογράφου (Joel McHale) που σε ρόλο Λιακόπουλου βλέπει συνωμοσίες παντού. Θα έλεγε κάποιος βέβαια ότι αυτό είναι το X-Files, οι ιστορίες του είναι κάθε άλλο παρά πιστευτές, συνδέοντας τα ασύνδετα με αρκετά επιπόλαιο τρόπο. Όταν όμως το κάνει ο Mulder είναι διαφορετικό. Ίσως να είναι θέμα ρόλου, ίσως ηθοποιού. Ίσως πάλι να φταίει το γεγονός ότι με άλλες 9 σεζόν στην πλάτη, που οι περισσότεροι από μας είδαμε όταν ήμασταν παιδιά, μας πείθει πιο εύκολα.
Σίγουρα πάντως σαν αποτέλεσμα αυτός ο ρόλος χαλάει την κατά τα άλλα καλά χτισμένη ατμόσφαιρα.
Στα τρία επόμενα επεισόδια έχουμε τα λεγόμενα monsters of the week, αυτοτελείς ιστορίες με τέρατα, το βασικό δομικό στοιχείο των X-Files. Δεν ήταν άσχημα, αν και μου φαίνεται ότι μετά από τόσα χρόνια έχουμε δει τόσα διαφορετικά πράγματα στην τηλεόραση, και ο τρόπος αφήγησης έχει εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό, που αυτά τα επεισόδια δεν έχουν την επίδραση που θα είχαν στα 90’s. Έχοντας δει για παράδειγμα το Fringe (που όταν άρχισα να το βλέπω είχα πει ότι είναι το X-Files της εποχής μας, αλλά ακόμη καλύτερο) νιώθεις να χρειάζεσαι δυο λογάκια παραπάνω για να χωνέψεις πως ένας τύπος “ξεκολλάει” μέσα από την μπογιά του graffiti και σκοτώνει αυτούς που κακομεταχειρίζονται τους άστεγους…
Το X-Files όμως δεν το κάνει αυτό, και αν το έκανε μάλλον δεν θα ήταν πια το X-Files.
Σε ένα από αυτά τα επεισόδια βλέπουμε και το εξαιρετικό concept του τέρατος που γίνεται άνθρωπος μέσα από μια χιουμοριστική ματιά, αντεστραμένων ρόλων, όπου οι κλασσικοί ρόλοι του καλού και του κακού αμφισβητούνται, και το φιλήσυχο τέρας βρίσκει το μπελά του σαν άνθρωπος, αναγκασμένο να ακολουθήσει τις φρικτές ανθρώπινες συνήθειες να ξυπνά νωρίς το πρωί και να πρέπει να κάνει μια βαρετή δουλειά για να ζήσει.
Το επεισόδιο καταφέρνει ακόμη και να συγκινήσει προς το τέλος του, με έναν αποκαλυπτικό διάλογο του Mulder με το τέρας μπροστά στον τάφο του Kim Manners, του εκλιπόντα σκηνοθέτη της σειράς.
Το προτελευταίο επεισόδιο αισθάνθηκα ότι ήταν filler και απογοητεύτηκα για αρκετούς λόγους. Πρώτα απ’όλα μας εισάγει σε 2 νέους χαρακτήρες, που είναι σαν τις νέες εκδοχές των Mulder και Scully – βρωμάει η υπόθεση και δε μ’αρέσει καθόλου. Και η νεαρή Scully ονομάζετε Αϊνστάιν…
Αλήθεια τώρα;! Οκ…
Γενικά το επεισόδιο φαινόταν σαν κάποιος να βαρέθηκε να γράψει σενάριο, οπότε έβαλαν το Mulder να πάρει μανιτάρια (το ότι ήταν placebo δεν έχει εν τέλει κάποια σημασία) για να επικοινωνήσει με έναν κλινικά νεκρό τρομοκράτη, και διασκεδάζουμε με το τρελό τριπάρισμά του. Όντως γέλασα με την ψυχή μου με τις σουρεάλ απεικονίσεις που θύμιζαν “Φόβο και Παράνοια” αλλά κατά τα άλλα μάλλον ήταν το μετριότερο επεισόδιο της σεζόν.
Η σειρά κλείνει με ένα επεισόδιο στο οποίο επιτέλους βλέπουμε καταιγιστική δράση, και δυστυχώς επιστρέφει ο Λιακό-δημοσιογράφος, που όμως δεν θα καταφέρει εν τέλει να χαλάσει τον πολύ καλά δεμένο ειρμό του επεισοδίου. O κόσμος είναι στο χείλος της καταστροφής, μόνο το γνωστό μας δίδυμο μπορεί να τον σώσει, ο χρόνος κυλάει εις βάρος μας και, το καλύτερο για μένα, επιτέλους βλέπουμε τον Cancer Man σε ένα φοβερό διάλογο με τον Mulder που συμπυκνώνει όλη την ουσία του βασικού story arch της σειράς. Φυσικά δε μαθαίνουμε τελικά τι γίνεται και η σεζόν κλείνει με ένα εντυπωσιακό cliffhanger!
Όσοι διαμαρτύρονται γι’ αυτό μάλλον έχουν ξεχάσει ότι στα Χ-Files, όταν πλησίαζες πολύ στη “λύση” της πλοκής, στη “λύτρωση”, στην “αλήθεια” που είναι εκεί έξω, ΠΑΝΤΑ έφτανες σε ένα φοβερό cliffhanger στην καλύτερη περίπτωση – αν δεν έφτανες απλά σε μια κλειδωμένη πόρτα, έναν εξαφανισμένο φάκελο, ένα νεκρό αυτόπτη μάρτυρα.
Συνοψίζοντας, μπορεί η αναβίωση των X-Files να μην ήταν ό,τι μπορεί να ονειρευόμασταν.
Μπορεί να είναι κάπως “ξεπερασμένη” σειρά για τα σύγχρονα δεδομένα της τηλεόρασης.
Ήταν σίγουρα όμως τα X-files που αγαπήσαμε, και προσωπικά θα ήθελα να δω και άλλη σεζόν!
Αρκεί να μην αντικατασταθούν οι πρωταγωνιστές με τους νεοσύλλεκτους…
Άκου εκεί Αϊνστάιν…
Πολλά προβλήματα η νέα αυτή τελευταία(;) σεζόν. Θα συνεχίσουν οι 2 τους ή θα αντικατασταθούν από τους Μίλλερ και Αϊνστάιν; Υπάρχει περίπτωση να μπορεί κάποιος να παίξει χειρότερα από τον Μόλντερ; Το να ξεφτιλίζονται οι θεωρίες συνωμοσίες βάζοντας μέσα τους ψεκασμούς κλπ δεν ξέρω αν τελικά κάνει καλό στην υπόθεση. Επίσης τα μισά επεισόδια ήταν απολογητικά, αυτοαναφορικά που δεν ξέρω αν κέρδισαν τελικά θεατές. Θα δούμε τι θα γίνει στην συνέχεια γιατί αν δεν γίνει άλλη σεζόν τελικά θα είναι όλο αυτό μια τεράστια μαλακία.
Συμφωνώ με τις παρατηρήσεις σου, μήπως όμως οι περισσότερες από αυτές θα μπορούσαν έτσι κι αλλιώς να γίνουν και για τις παλαιότερες σεζόν του X-Files;
Θέλω να πω πως ότι για παράδειγμα είχαν παρουσιαστεί κατα καιρούς θεωρίες συνωμοσίας και τέρατα μακράν πιο απίστευτα, γελοία, ανεξήγητα και παράλογα από τους ψεκασμούς. Γενικά νομίζω ότι οι ερμηνέιες και το “γράψιμο” της σειράς δεν απέχει από το παλιό, αλλά αυτό που θέλω να πω και στο άρθρο είναι ότι πιστευω πως αυτό είναι εν τέλει το πρόβλημα. Όταν βλέπαμε τα παλιά X-files, στα άλλα κανάλια έπαιζε “Ηρακλή”, “Ζήνα”, “Τρείς Χάριτες” και “Ρετιρε”… Όταν έχεις δει σειρές όπως το Fringe, το Sherlock ή το Battlestar Galactica, είναι δύσκολο να γυρίσεις στη ‘συνταγή’ του X-files και να μην ξενερώσεις με την απλοϊκότητα της σειράς.
Αν το συνεχίσουν με τους νέους, θα είναι άξιοι της μοίρας τους 🙁