Cherry (2021): Ένα συνονθύλευμα αφηγήσεων χωρίς ψυχή! (Άποψη No Spoilers!)

Τα αδέλφια Anthony και Joe Russo αφήνουν για λίγο το υπερηρωικό είδος της Marvel και μας προσφέρουν τη δραματική ταινία Cherry, όπου έχουν σκοπό να θίξουν αρκετά και σημαντικά θέματα. Σε αυτήν την προσπάθεια όμως δεν είναι μόνοι, καθώς θα ενώσουν ξανά τις δυνάμεις τους με τον αγαπημένο τους Tom Holland, έναν ηθοποιό που έχει σίγουρα τεράστιο και λαμπρό μέλλον. Καταφέρνουν όμως να βγάλουν το ιδανικό αποτέλεσμα;

Η ταινία μας παρουσιάζει τη ζωή του Cherry (Tom Holland), η οποία ξεκινά από τα φοιτητικά χρόνια και την καθοριστική του γνωριμία με το κορίτσι των ονείρων του, Emily (Ciara Bravo). Μια σειρά όμως γεγονότων θα οδηγήσουν τον Cherry να καταταχθεί στο στρατό και τότε θα ξεκινήσει μια αλυσιδωτή καταστροφική πορεία, που θα τον ρίξει στα ναρκωτικά και θα τον αναγκάσει σε εγκληματικές ενέργειες.

Το Cherry είναι μια ταινία που θέλει να μιλήσει για πολλά και διαφορετικά θέματα, όπως το μετατραυματικό στρες του πολέμου, τον εθισμό στα ναρκωτικά και το πως είναι δυνατόν γενικά κάποια μικρά μονοπάτια της ζωής να καταφέρνουν να παίξουν καθοριστικό ρόλο για την πορεία της.

Η δομή της ταινίας χωρίζεται σε πέντε μεγάλα κεφάλαια, όπου κάθε ένα ασχολείται με διαφορετικό κομμάτι της ζωής του Cherry, αλλά είναι όλα ενωμένα σαν μια αλυσίδα που το ένα οδηγεί στο επόμενο. Αυτό που μου άρεσε ιδιαίτερα είναι ότι κάθε chapter μοιάζει σαν αυτόνομη ταινία, με τη δική του σκηνοθεσία και φωτογραφία και τελείως διαφορετικό ύφος. Οι αδελφοί Russo φαίνεται πως έχουν ασχοληθεί με μεγάλη αγάπη και όρεξη στα τεχνικά κομμάτια της ταινίας, όπου είναι σίγουρα ένα από τα μεγαλύτερα θετικά.

Κάτι άλλο που μου άρεσε ιδιαίτερα ήταν η αφήγηση της ιστορίας από τον πρωταγωνιστή σε πρώτο πρόσωπο, με τον Holland μάλιστα να σπάει κάποιες φορές και τον τέταρτο τοίχο και να περιγράφει τι αισθάνεται. Ίσως όμως κάποιες πινελιές χιούμορ που είχαν ως σκοπό να σπάσουν τη μονοτονία του δράματος, να είχαν τελικά αντίθετο αποτέλεσμα και να μην με κάνουν να πάρω την ταινία τόσο σοβαρά όσο έπρεπε.

Και εδώ ερχόμαστε στο μεγάλο αρνητικό! Όση όρεξη δόθηκε στα τεχνικά κομμάτια, άλλη τόση έλειψε στο σενάριο. Το Cherry καταφέρνει να ακουμπήσει μόνο την αφρόκρεμα από κάθε θεματική που θίγει και δυστυχώς δεν αναπτύσσεται καμία από αυτές όσο θα έπρεπε. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην παρουσιάζει κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί σε άλλες ταινίες και να μην καταφέρει να με κάνει να δεθώ με τους χαρακτήρες και με τις καταστάσεις που μπλέκουν. Ιδιαίτερα το στρατιωτικό κομμάτι που είναι και η αρχή της καταστροφής για τον Cherry, θεωρώ πως έπρεπε να είχε μεγαλύτερο βάθος έτσι ώστε να είναι και πιο πιστή η συνέχεια.

Ο Holland θεωρώ πως δίνει την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του και γενικά κουβαλάει την ταινία, αν και το σενάριο δεν το βοηθά ιδιαίτερα στο να ακουμπήσει την κορυφή. Από την άλλη η Ciara Bravo δίνει επίσης μια εξαιρετική ερμηνεία ως τη σύντροφο που στέκετε πλάι στον Cherry σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού του, αλλά δυστυχώς το σενάριο δεν ασχολείται όσο θα έπρεπε και με τη δική της πλευρά.

Σε γενικές γραμμές το Cherry είναι μια μπερδεμένη ταινία που θέλει να είναι πολλά πράγματα ταυτόχρονα, αλλά δυστυχώς καταλήγει στη μετριότητα. Τα 130 λεπτά διάρκειας σε συνδυασμό με την έλλειψη βάθους με οδήγησαν να βαρεθώ κάπου στη μέση και να μην με νοιάζει πραγματικά η συνέχεια. Παρόλα αυτά, σίγουρα δεν μετάνιωσα που την είδα!