D.P.: Κυνηγοί Λιποτακτών (2021) – Άποψη No Spoilers!

Οι Κορεάτες δημιουργοί έχουν κερδίσει επάξια το ενδιαφέρον του κοινού παγκοσμίως, ειδικά τα τελευταία χρόνια περισσότερο από κάθε φορά, είτε με την πληθώρα παραγωγών μέσω του Netflix, είτε με παγκόσμιες βραβευμένες κινηματογραφικές επιτυχίες (βλ. Παράσιτα) που έβαλαν το κορεάτικο σινεμά και την κορεάτικη τηλεόραση για τα καλά στις οθόνες των θεατών. Χαρακτηριστικό αυτού είναι η καθημερινή αναφορά στο ίντερνετ από χρήστες και ενημερωτικές σελίδες στην κορεάτικη σειρά Squid Game που σπάει όλα τα ρεκόρ του Netflix, χαρακτηρίζοντας την μάλιστα ως την πιο επιτυχημένη σειρά της πλατφόρμας μέχρι σήμερα.

Όμως, υπάρχει άλλη μία εξαιρετική κορεάτικη σειρά που προβάλλεται αυτό τον καιρό στο Netflix που αξίζει πραγματικά να παρακολουθήσετε, καθώς μιλάμε για μια σκληρή ρεαλιστική απεικόνιση του βιώματος της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας στην Κορέα και τις δύσκολες έως τραγικές καταστάσεις που διαδραματίζονται εντός των στρατοπέδων.

Συγκεκριμένα, στην σειρά D.P. (Deserter Pursuit) παρακολουθούμε τον πρωταγωνιστή Αν Τζουν – Χο (Jung Hae-In) από την πρώτη ημέρα που παρουσιάζεται στον στρατό για την υποχρεωτική διετή θητεία του μαζί με τους άλλους άρρενες φαντάρους και στην συνέχεια την επιλογή του ως κυνηγού λιποτακτών λόγω της οξείας παρατηρητικότητας και της διεισδυτικής ματιάς του που του παρέχει την ικανότητα να αναγνωρίζει και να εντοπίζει κάτι συγκεκριμένο μέσα στο πλήθος.

Μαζί με τον Χαν Χο‑Γιούλ (Koo Kyo-hwan) θα συνθέσουν ένα επιτυχημένο δίδυμο εντοπισμού λιποτακτών και επιστροφής τους στο στρατόπεδο, συνεισφέροντας ο καθένας με τον μοναδικό ξεχωριστό του τρόπο. Οι δύο ηθοποιοί δίνουν ζωή σε δύο διαφορετικούς χαρακτήρες με κοινό σκοπό και αξίες, ταιριάζοντας αρμονικά την διαφορετικότητα τους, παρακολουθώντας έτσι τις οπτικές γωνίες των δύο ηρώων μέσα από τα γεγονότα που λαμβάνουν μέρος εντός και εκτός στρατοπέδου.

Σύμμαχος τους σε αυτές τις αποστολές είναι ο λοχίας Παρκ Μπέομ – Γκου (Kim Sung-Kyun) που μπορεί να μοιάζει σκληρός και δύστροπος στην όψη, όντας ανώτερος τους, όμως, μέσα από τα γεγονότα που θα εξελιχθούν θα φανεί ότι νοιάζετε πραγματικά για τους στρατιώτες του και θα αναπτύξει μια ξεχωριστή σχέση με αυτούς τους δύο που θα υπερασπιστεί όποτε χρειαστεί, αλλά και θα κερδίσει τον σεβασμό τους ακολουθώντας τον έτσι πρόθυμα σε κάθε αποστολή που τους αναθέτει.

Το πιο σημαντικό στοιχείο όμως της σειράς και γι’ αυτό αξίζει να την παρακολουθήσετε είναι ότι σενάριο, ηθοποιοί και σκηνοθέτης συνεργάζονται και παρουσιάζουν μέσα από το συλλογικό έργο τους την σκοτεινή πλευρά που βιώνουν οι νεοσύλλεκτοι φαντάροι που δέχονται από σωματική και ψυχολογική κακοποίηση μέχρι εγκλήματα εναντίον τους χωρίς κανείς να μιλά ή να κάνει κάτι γι’ αυτό ώστε να το αποτραπούν ή να τιμωρηθούν τέτοιες ενέργειες και συμπεριφορές.

Είναι πραγματικά τρομακτικό πόσο μοιάζουν παντού στον κόσμο οι καταστάσεις και οι συμπεριφορές ορισμένων που κατά την διάρκεια της θέασης της η σειρά θα κάνει κάποιους να ταυτιστούν με τα θύματα ή να αναλογιστούν έστω και το παραμικρό που μπορεί να έκαναν οι ίδιοι κατά την διάρκεια της θητείας τους αντικρίζοντας το φρικιαστικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει στην μετέπειτα ζωή και ψυχολογία του θύματος ένα τέτοιο συμβάν.

Μέσα σε μόλις έξι επεισόδια – τα οποία έχουν διαφορετικό τίτλο το καθένα, αλλά την ίδια εισαγωγή που αναφέρει το άρθρο του νόμου στην Κορέα περί υποχρεωτικής στράτευσης – το D.P. προλαβαίνει να αναπτύξει σχέσεις μεταξύ των ηρώων, αλλά και του θεατή με αυτούς, καθώς και να θίξει ένα τόσο σοβαρό ζήτημα προβάλλοντας την σκληρότητα και την βία κάθε μορφής σε ένα σύστημα που όλοι ξέρουν τι γίνεται αλλά κανείς δεν μιλάει ή κάνει κάτι γι’αυτό και που ο καθένας κοιτάει μόνο την θέση του χωρίς να αναλαμβάνει καμία ευθύνη.

Η σειρά D.P., λοιπόν, είναι ένα ολοκληρωτικό δράμα με εξαίρετα γυρισμένες ενδιάμεσες σκηνές μαχών και με μια τόσο δυνατή ιστορία που συνεπαίρνει τον θεατή, καθιστώντας την ιδανική πρόταση και επιλογή για binge watching, που θέλοντας και μη θα σε καθηλώσει.