“Έγκλημα Στα Φιορδ” του Jørn Lier Horst – review

Όλα ξεκινούν ένα φθινοπωρινό απόγευμα καθώς ένας άνδρας φτάνει στο εξοχικό του σε μια δασώδη περιοχή της Νορβηγίας, με σκοπό να περάσει ένα ήσυχο Σαββατοκύριακο και να το κλείσει για χειμώνα. Όμως, διαπιστώνει πως έπεσε θύμα διάρρηξης. Η υπόθεση αρχίζει να αποκτά ενδιαφέρον από τις επόμενες κιόλας σελίδες, όταν αποφασίζει να δει τι γίνεται και στο διπλανό εξοχικό και ανακαλύπτει το πτώμα ενός άνδρα άγρια δολοφονημένου. Εδώ πλέον, ο συγγραφέας μας συστήνει τον κεντρικό ήρωα, αστυνομικό ερευνητή Βίλιαμ Βίστιν, που με την ομάδα του θα αρχίσει να ερευνά το έγκλημα.

Τα στοιχεία που ανακαλύπτονται είναι αρκετά, αλλά σύντομα αρχίζουν να μπερδεύονται, υποδηλώνοντας ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ήδη από τα πρώτα κεφάλαια έχουμε τις πρώτες περιπλοκές της υπόθεσης, ενώ σύντομα εμπλέκεται στην υπόθεση και πιο προσωπικά ο ήρωας. Και ενώ οι εξελίξεις τρέχουν, ο ήρωάς μας αναγκάζεται να έρθει σε επαφή με μια άλλη πραγματικότητα και να δει υπό άλλο πρίσμα κάποια πράγματα.

Η βία που συναντάμε στο βιβλίο (ή για την ακρίβεια τα αποτελέσματά της) είναι αναμενόμενη, αλλά όχι υπερβολική ή παράλογη και σε καμία περίπτωση δεν καταλήγει γκροτέσκο. Παράλληλα υπάρχουν και ωραία δοσμένες σκηνές αγωνίας στο βιβλίο, χωρίς όμως να γίνεται θρίλερ.

Στην υπόθεση μπλέκονται διάφορες πτυχές του κόσμου του εγκλήματος και ο συγγραφέας δεν χάνει ευκαιρία να κάνει μέσω του ήρωα και σχόλια, αρκετά εύστοχα, πάνω στη σύγχρονη (του 2010) κοινωνική κατάσταση. Η υπόθεση έχει αρκετή πολυπλοκότητα ώστε να κρατάει το ενδιαφέρον, αλλά χωρίς να απαιτεί εντατική προσπάθεια από τον αναγνώστη, ο οποίος μπορεί να διαβάσει το βιβλίο με χαλαρούς ρυθμούς χωρίς να φοβάται ότι θα ξεχάσει ή δεν θα προσέξει κάποιο καίριο σημείο της πλοκής. Επειδή πρόκειται για αστυνομικό δε θα επεκταθώ περαιτέρω, καθώς δεν θέλω να δώσω στοιχεία που θα στερήσουν από τον αναγνώστη τη χαρά της ανακάλυψης και του ταιριάσματος των στοιχείων.

Το κλείσιμο της υπόθεσης είναι ικανοποιητικό, ενώ και η τελευταία εκκρεμότητα κλείνει στο τέλος του βιβλίου χωρίς να μένουν κενά και απορίες. Το παράπονο που έχω είναι ότι παρόλο το προσεκτικό χτίσιμο της υπόθεσης και το μετρημένο ρυθμό που ακολουθείται σε όλο το βιβλίο, το τέλος έρχεται λίγο απότομα και γρήγορα σε σχέση με το υπόλοιπο και αφήνει μια αίσθηση βιασύνης εκ μέρους του συγγραφέα. Ιδίως όταν σε έχει προϊδεάσει για εντυπωσιακό φινάλε και αντί για πυροτεχνήματα βλέπεις κεράκια. Ευτυχώς, όμως, όπως είπα κλείνει με συνέπεια και όλα εξηγούνται πλήρως.

Το μεγάλο κατά τη γνώμη μου πλεονέκτημα είναι πως, σε αντίθεση με άλλα σκανδιναβικά αστυνομικά, οι ήρωες είναι προσιτοί και μπορείς να ταυτιστείς μαζί τους. Δεν χάνεται η πλοκή και η αφήγηση μέσα στις μύχιες σκέψεις του ήρωα ούτε στα προσωπικά του προβλήματα που είναι υπαρκτά, αλλά απόλυτα ενταγμένα στην υπόθεση και υπηρετούν την πλοκή. Δεν πρόκειται ούτε για καταθλιπτικό, ούτε για αλκοολικό ήρωα, αλλά παρόλα αυτά έχει πολλά να πει μέσα από την απλή ματιά του στη ζωή. Αυτοί στους οποίους αρέσει η “ατμόσφαιρα” της Σκανδιναβίας αλλά διστάζουν μπροστά στα ψυχολογικά θρίλερ και τους “καταραμένους” χαρακτήρες που μας έχουν συνηθίσει οι συγγραφείς, σε αυτό το βιβλίο θα βρουν αυτό ακριβώς που ζητούν.

Ανακεφαλαιώνοντας μπορούμε να πούμε ότι είναι ένα καλογραμμένο αστυνομικό που αφήνει μια αίσθηση πληρότητας στον αναγνώστη, χωρίς να τον υποχρεώνει να είναι συνέχεια συγκεντρωμένος και χωρίς να τον φορτώνει υπέρμετρα συναισθηματικά.

* Να επισημάνουμε και σε αυτή την περίπτωση, όπως και αλλού, ότι (δυστυχώς) το βιβλίο είναι το έβδομο της σειράς με ήρωα τον Βίλι Βίστιν, μια πρακτική των εκδοτικών οίκων, κατανοητή ως ένα βαθμό, που ενοχλεί αρκετούς, όμως.

Το “Έγκλημα Στα Φιορδ” κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα.