Κάπου Αλλού – Νατάσα Παυλίτσεβιτς
Το Κάπου Αλλού είναι το μυθιστορηματικό ντεμπούτο της Νατάσας Παυλίτσεβιτς και δεν πιστεύω πως θα μπορούσε να υπάρξει πιο καλή αρχή για τη νεαρή συγγραφέα. Είναι ένα μυθιστόρημα τόσο καλογραμμένο, από το οποίο πραγματικά δεν περισσεύει ούτε μία λέξη, που από την στιγμή που θα ξεκινήσει να το διαβάζει κάποιος δύσκολα το αποχωρίζεται κι αυτό μάλλον μόνο και μόνο επειδή του το επιβάλλουν οι ανάγκες της καθημερινότητας.
Η Εύα και η Δάφνη είναι ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι, που ζει σε μία περιοχή λίγο πιο έξω από την Θεσσαλονίκη, στο πατρικό σπίτι της πρώτης, και από τη μια μέρα στην άλλη ανακαλύπτει ότι ο κόσμος έξω από αυτό αρχίζει σιγά σιγά να απομακρύνεται. Αυτή είναι η κεντρική ιδέα και δεν πιστεύω πως θα μπορούσα να αποκαλύψω κάτι άλλο γύρω από αυτήν χωρίς να γίνει σπόιλερ.
Η αφήγηση είναι κατά κύριο λόγο πρωτοπρόσωπη, με την Εύα να είναι η αφηγήτρια, ενώ σταδιακά μας δίνονται από τη συγγραφέα και κομμάτια από το παρελθόν τους, όπου μπορούμε να δούμε και σκέψεις της έτερης πρωταγωνίστριας, της Δάφνης, σε τρίτο πρόσωπο αυτή τη φορά και να αρχίσουμε να βάζουμε σε μία σειρά τα κομμάτια του παζλ γύρω από τη μεταξύ τους σχέση και της αναπάντεχης αλήθειας που θα ακολουθήσει.
Το Κάπου Αλλού δεν είναι απλά άλλο ένα ελληνικό φανταστικό μυθιστόρημα. Είναι ένα βιβλίο που θίγει κοινωνικά ζητήματα που απασχολούν συγκεκριμένες ομάδες και απλούς ανθρώπους στην Ελλάδα του σήμερα, σκέψεις και ερωτήματα που απασχολούν όλες τις ερωτικές σχέσεις ομόφυλες και όχι, γιατί ο έρωτας είναι εγωιστικός και μπορεί να γίνει καταπιεστικός, δεσποτικός, είτε υπάρχει ανάμεσα σε δύο γυναίκες, άντρες ή άτομα διαφορετικού φύλου και προσωπικά το πρώτο στοιχείο που αγάπησα στο βιβλίο ήταν η μη αναμενόμενη επιλογή της Νατάσας να επιλέξει για πρωταγωνιστές του πρώτου της συγγραφικού έργου δύο γυναίκες που ερωτεύονται μεταξύ τους σε ελλαδικό χώρο γιατί στο εξωτερικό τα πράγματα είναι πολύ πιο απενοχοποιημένα κι άρα πλέον μπορεί να συναντάμε πιο συχνά lgbtq αναφορές σε σχέση με την εδώ συγγραφική παραγωγή, αν και σε κεντρικό ζευγάρι δεν μου έχει τύχει ποτέ.
Όπως προανέφερα και στην εισαγωγή του κειμένου, το βιβλίο είναι page-turner και πέρα από το πόσο καλά γραμμένο κι ενδιαφέρον είναι, βοηθάει ιδιαίτερα και ότι τα κεφάλαια είναι μικρά κι άρα η ροή κυλάει ακόμη πιο ξεκούραστα και εύκολα.
Οι χαρακτήρες είναι ολοκληρωμένοι και ανθρώπινοι, ακόμη και τα δύο πρόσωπα που εμφανίζονται στην πορεία του μυθιστορήματος, δικαιολογούν και με το παραπάνω την παρουσία τους στην πλοκή, κάνοντας ακόμη πιο λειτουργική και ζωντανή την αφήγηση.
Είναι ένα βιβλίο που θεωρώ ότι έλειπε από την εγχώρια παραγωγή και σίγουρα μπορεί να το ευχαριστηθεί ένας αναγνώστης, είτε αγαπάει τη λογοτεχνία στην οποία και ελλοχεύει το φανταστικό στοιχείο, είτε όχι, γιατί η καλή λογοτεχνία δεν αρέσκεται σε ταμπέλες και το Κάπου Αλλού είναι καλή λογοτεχνία, που και ψυχαγωγεί και προβληματίζει με τον τρόπο της και κυρίως συστήνει μία νέα και πολλά υποσχόμενη συγγραφέα.