Το Σώμα του Εγκλήματος

Η αστυνομική λογοτεχνία είναι ένα από τα πιο δημοφιλή λογοτεχνικά είδη των τελευταίων ετών, αν όχι το πιο δημοφιλές. Όπως είχε πει ο Alfred Hitchcock “Όλοι απολαμβάνουν έναν ωραίο φόνο, αρκεί να μην είναι ο δικός τους“. Το Σώμα του Εγκλήματος, όμως, δεν είναι μια σύγχρονη έρευνα στις χιονισμένες πόλεις της Σκανδιναβίας ή στους πολυσύχναστους δρόμους της Νέας Υόρκης, αλλά ένα απάνθισμα κλασικών διηγημάτων.

Το βιβλίο αποτελείται από ιστορίες 13 Ευρωπαίων και Αμερικανών συγγραφέων του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. Περιέχει ορισμένα ιερά τέρατα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, μεταξύ των οποίων οι Edgar Allan Poe (κατά κοινή ομολογία, ο θεμελιωτής του είδους), Charles Dickens και Oscar Wilde, καθώς και ορισμένους λιγότερο αναγνωρίσιμους συγγραφείς, όπως η Emma Orczy και ο R. Austin Freeman. Φυσικά από τη συλλογή δεν λείπει ο Arthur Conan Doyle και ο αρχετυπικός ντετέκτιβ του, Sherlock Holmes.

Γενικά υπάρχουν ιστορίες για πολλά γούστα. Οι περισσότερες έχουν να κάνουν με φόνο, ενώ ορισμένες, όπως «Η σύλληψη του Αρσέν Λουπέν» του Maurice Leblanc, αφορούν κάποια κλοπή. Οι περισσότερες είναι σοβαρές (π.χ. «Συ ει ο ανήρ» του Poe), άλλες (με προεξέχουσα την εξαιρετική «Ο κλεμμένος λευκός ελέφαντας» του Mark Twain) έχουν χιουμοριστικό χαρακτήρα.

Συνολικά, είναι μια ενδιαφέρουσα, χορταστική ανθολογία, σε μια προσεγμένη έκδοση, όπως μας έχει συνηθίσει η Άγρα. Δυστυχώς δε λείπουν τα μέτρια ή αδιάφορα διηγήματα, αλλά οι ιστορίες των Jack London, C.K. Chesterton και μερικών άλλων αποζημιώνουν τον αναγνώστη. Αν ενδιαφέρεστε να αναζητήσετε τις ρίζες της αστυνομικής λογοτεχνίας, είναι μια πολύ καλή επιλογή.