Αγαπημένες ταινίες 2015

Το 2015 πέρασε και άφησε μια πολύ γλυκιά γεύση σε όσους αγαπούν το σινεμά, γιατί επιτέλους άρχισαν ξανά να γυρίζονται πολλές καλές ταινίες, όπως παλιά. Οι αρθρογράφοι του SpoilerAlert αποφάσισαν να μας πουν ποιες ήταν οι ταινίες που απόλαυσαν περισσότερο στους κινηματογράφους το 2015:

Mad Max:Fury Road

Tι από όλα; Μεταποκαλυπτικό blockbuster με τσαμπουκά και στυλ; Action movie με ανατρεπτικά mainstream φεμινιστικό χαρακτήρα; Το νο1 για μένα, μια πραγματική φιλμική εμπειρία. What a day, what a lovely day… (indeed και ας ήταν νύχτα όταν έπαιξε στα σινε).

Ex machina

Γιατί ο Αρειανός με απογοήτευσε και αυτή η ταινία με ενθουσίασε και σε επιστημονικής φαντασίας ταινία με καταπληκτικούς χαρακτήρες και πλοκή, είχαμε να χαρούμε τη σκηνή που ο-αχ-Όσκαρ-Άιζακ χορεύει. Επίσης, σενάριο που σπάει κόκκαλα.

Star Wars: the force awakens

Η αλλιώς “η ταινία που θα θέλαμε να είχε κάνει ο Lukas στα prequels, αλλά δεν έκανε”.
Η αλλιώς “η ταινία που επιστρέφει το μύθο στη βάση του και ταυτόχρονα τον εκμοντερνίζει”. (Διαβάστε ολόκληρη την κριτική)

Semiramis

A girl walks home alone at night

Μια από τις πιο ιδιαίτερες ταινίες του 2015. Το ”Κορίτσι” της Ιρανικής καταγωγής Ανα Λίλι Αμιρπούρ, δείχνει να συνεχίζει τον βαμπιρικό μύθο από εκεί που τον σταμάτησαν η “Συνέντευξη με ενα Βρυκόλακα” και το “Byzantium” του Νιλ Τζόρνταν, αλλά και οι “Εραστές” του Τζάρμους. Τόσο ανατρεπτικό και φρέσκο φιλμ είναι, με μια κινηματογράφηση συναρπαστική, που χρησιμοποιώντας τα πλάνα και την μουσική του, ορίζει ξανά το coolness. Μια υπνωτιστική κινηματογραφική εμπειρία που σε βυθίζει στον ιδιαίτερο αλλόκοτο κόσμο της, μια ιστοριά αιματοβαμένης αγάπης σε μια ιρακινή πόλη-φάντασμα που φιλοξενεί πόρνες, τοξικομανείς, μαστροπούς και περίεργα πλάσματα της νύχτας.

It Follows

O σεναριογράφος και σκηνοθέτης David Robert Mitchell τιμά τις ένδοξες στιγμές των dead teenager movies (βλέπε Halloween, Friday 13th, Nightmare on Elm str., Scream κλπ) και σχεδόν μια εικοσαετια μετά, μας χαριζει ρίγη και ανατριχίλες με το πόνημά του. Αρκετά πρωτότυπο σεναριακά, χωρίς να γυρίζει την πλάτη στις συμβάσεις του horror είδους, το “It Follows” διαθέτει μια ανατριχιαστική και σχεδόν λυρική ατμόσφαιρα που καλύπτει τον κακό ρυθμό της πλοκής και το σιγουρα βιαστικό και μπερδεμένο τέλος της. Είναι όμως πιστεύω μια από τις λίγες ταινίες του 2015 που μπορούν να διεκδικήσουν άνετα cult εύσημα από τώρα.

zgou

Son of Saul

Η δουλεια του Σαούλ (ενός Εβραίου της ειδική ομάδας sonderkommando) είναι να οδηγεί τους κρατούμενους των στρατοπέδων συγκέντρωσης στους θαλάμους αερίων και να εξαφανίζει τα νεκρά πτώματα. Όταν μια μέρα ανάμεσά τους θα δει το άψυχο σώμα ενός μικρού αγοριού, ο Σαούλ πεπεισμένος οτι ειναι ο γιος του, θα ξεκινήσει την αναζήτησή για ενα ραββίνο ώστε να μπορέσει να κάνει μια κανονική ταφή για το άτυχο αυτο παιδί.
Ο Ούγγρος πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης László Nemes, επιλέγοντας ένα αυστηρό, σχεδόν τετράγωνο κάδρο, τοποθετεί τον πρωταγωνιστή μας στο κέντρο και τον ακολουθεί σε όλη αυτη τη αναζήτησή του. Εμείς από την άλλη μεριά της οθόνης, ζούμε τις στιγμές των θαλάμων αερίων και γινόμαστε μάρτυρες του ολοκαυτώματος χώρις να μας αφήνει περιθώρια διαφυγής. Ένα μικρό αριστούργημα.

Goodnight mommy

Ή αλλιώς το καλύτερο ψυχολογικό θρίλερ της χρονιάς. Μετά από ένα ατύχημα, η μητέρα δυο δίδυμων αγοριών γυρνάει από το νοσοκομείο έχοντας κάνει ολική πλαστική στο πρόσωπό της. Εκεί χρειάζεται απόλυτη ησυχία για να αναρρώσει. Τι γίνεται όμως όταν τα παιδιά της έχουν αμφιβολίες εάν κάτω από τους επιδέσμους είναι η ίδια μητέρα που ήταν και πριν τις επεμβάσεις; Με μια από τις καλύτερες φωτογραφίες της χρονιάς (βραβευμένη απο την ευρωπαϊκή ακαδημία κινηματογράφου) και με ένα σοκαριστικό φινάλε, μια ταινία που πρέπει να δεις.

Mistress America

Το αχτύπητο δίδυμο Noah Baumbach και Greta Gerwig, που ήταν υπεύθυνο για το ασπρόμαυρο διαμαντάκι “Frances Ha”, επέστρεψε. Νέα φοιτήτρια μόνη σε καινούργια πόλη αναζητά μια φίλη στο πρόσωπο της ετεροθαλούς αδελφής της. Εκείνη θα την παρασύρει σε ενα ασταμάτητο roller-coaster διασκέδασης στους δρόμους της Νέας Υόρκης.
Με ένα σενάριο και χαρακτήρες που μόνο ο Noah και η Greta ξέρουν να γράφουν, βλέπουμε αυτή την ιστορία με φόντο την υπέροχη αυτή πόλη που κινηματογραφεί με τέτοια δεξιοτεχνία ο σκηνοθέτης. Απλά αφεθείτε στους έξυπνους διαλόγους και τις πολλές συγκρούσεις και δεν θα το μετανιώσετε!!

45 Years

Πόσο μπορεί να κλονίσει την ευτυχία δυο ανθρώπων, που είναι έτοιμοι να γιορτάσουν την επέτειο 45 χρόνων γάμου, ένα γράμμα; Όταν μετά από χρόνια βρεθεί το πτώμα της εξαφανισμένης φίλης του πρωταγωνιστή, η ζωή του ζευγαριού αρχίζει να καταρρέει μπροστά στα μάτια μας. Ήπιων τόνων φιλμ, με το πρωταγωνιστικό δίδυμο να δίνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες της χρονιάς.

Mommy

Ο Ξαβιέ Ντολαν, ένα από τα δυνατά ονόματα του καναδικού κινηματογράφου, με την πέμπτη κιόλας ταινία της φιλμογραφίας του κατάφερε να φτάσει στο διαγωνιστικό τμήμα των Καννών και να φύγει μάλιστα με το βραβείο της επιτροπής. Ταινία ενηλικίωσης ενός κάπως ιδιαίτερου εφήβου και πώς η μητέρα του θα καταφέρει να τιθασεύσει την επιθετική του συμπεριφορά. Τετράγωνο κάδρο, έντονη κινησιολογία και ένα φινάλε μεγατόνων, όπως άλλωστε και όλη η ταινία.

Ο Αστακός

Σε μια δυστοπική κοινωνία, κάθε άνθρωπος  που καταλήγει μόνος του, συλλαμβάνεται από την αστυνομία και μεταφέρεται στο Ξενοδοχείο. Εκεί πρέπει να βρει έναν σύντροφο μέσα σε διάρκεια 45 ημερών, αλλιώς μεταμορφώνεται στο ζώο της επιλογής του. Τι γίνεται όμως όταν δυο Μοναχικοί (άνθρωποι) ερωτεύονται; Αυτό είναι και ένα από τα ερωτήματα που θέτει η ταινία. Ντύνοντάς τη με ένα σαρκαστικό πέπλο, ο Λάνθιμος στήνει μια κοινωνία τόσο μακριά από την δίκια μας ή μήπως και όχι; (Διαβάστε ολόκληρη την κριτική)

Νιότη

Ο Φρεντ Μπάλιντζερ (Μάικλ Κέιν), ένας πρώην συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας, έχει αποσυρθεί μαζί με τον φίλο του Μικ σε ενα ξενοδοχείο για λίγες μέρες κάπου στις Άλπεις. Εκεί έρχεται ένας εκπρόσωπος της βασίλισσα της Αγγλίας και του προτείνει να διευθύνει μια παράσταση προς τιμήν της. Τότε καλείται να αντιμετωπίσει τα φαντάσματα του παρελθόντος και να έρθει αντιμέτωπος με έννοιες οπως η ζωή, ο χρόνος, η φιλία και η αγάπη. (Διαβάστε ολόκληρη την κριτική)

Νικήτας Ηλιόπουλος

Macbeth

Σαίξπηρ στο πρωτότυπο (αν και κάποιες φορές ειδωμένος από μια άλλη οπτική γωνία), υπέροχα παγωμένα σκωτσέζικα τοπία και η πιο επική φωτογραφία που έχει υπάρξει ποτέ σε ταινία, μαζί με Michael Fassbender και Marion Cotillard στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, κάνουν αυτή την ταινία μια από τις καλύτερες της χρονιάς που πέρασε, ακόμα κι αν ήταν κάπως αργή. Μαγευτικές, αιθέριες, ονειρικές εικόνες.

The Martian

Ένα πολύ καλογυρισμένο blockbuster επιστημονικής φαντασίας, στο οποίο η επιστήμη έχει τον πρώτο λόγο. Αγωνιούμε για την τύχη του πρωταγωνιστή (εχμμ, όχι και τόσο, ο ελληνικός τίτλος είναι ένα τεράστιο spoiler), αλλά το χιούμορ είναι αυτό που μένει τελικά. Πολύ διασκεδαστική ταινία επιστημονικής φαντασίας, με τον Matt Damon σε έναν ρόλο ταιριαστό γι’αυτόν. (Διαβάστε ολόκληρη την κριτική της ταινίας) – (Διαβάστε ολόκληρη την κριτική του βιβλίου)

Carol

Μια ταινία που δε μας λέει τίποτα το καινούριο ή ιδιαίτερο, αλλά την απογειώνει η καταπληκτική ερμηνεία της Cate Blanchett, που κάθε φορά που εμφανίζεται στην οθόνη τραβάει όλα τα βλέμματα πάνω της. Πολύ καλή ατμόσφαιρα εποχής και γενικά καλό καστ.

spirou

Inside Out

H Pixar ετοίμασε μια όμορφη ιστορία για τη Riley, ένα εντεκάχρονο κορίτσι που μετακομίζει από τη Minnesota στο San Francisco και έχει να αντιμετωπίσει τις αλλαγές που θα φέρει αυτό στη ζωή της. Πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι τα συναισθήματα της Riley, που κατοικούν στο μυαλό της: η Χαρά, η Λύπη, ο Φόβος, ο Θυμός και η Αηδία.  Η Χαρά είναι το βασικό συναίσθημα της Riley, γιατί αυτή κυριαρχεί στις περισσότερες αναμνήσεις της. Όμως η Riley δυσκολεύεται να προσαρμοστεί, η Χαρά δεν μπορεί να κρατήσει άλλο τον έλεγχο, και σύντομα η Riley χάνει την αισιοδοξία της. Πρόκειται για μια ταινία για παιδιά, που κάνει και τους ενήλικες να συγκινηθούν μέσα από γεγονότα που θυμίζουν την ξεχασμένη τους αθωότητα και διδάσκει ότι μέσα από τη λύπη, πολλές φορές έρχεται η κάθαρση.

Sissy Michailidou

Anomalisa

Η προσπάθεια που έκανε ο Charlie Kaufman στο Kickstarter απέδωσε τελικά και με το παραπάνω. Σ’αυτή τη περίεργου τύπου και κάπως παλιάς τεχνοτροπίας κινουμένων σχεδίων ταινία, ασχολούμαστε μ’έναν μεσήλικα κύριο με προβλήματα επικοινωνίας. Ακούγεται απλό, αλλά δεν είναι. Η ταινία θίγει με πολύ όμορφο τρόπο το πρόβλημα της μοναξιάς και της κοινωνικής απομάκρυνσης στον αιώνα μας. Αξίζει πραγματικά να τη δείτε.

Γιώργος Πουρλιάκας