Jason Bourne – Review

Η συνταγή είναι απλή. Σκαλίζουμε λίγο το παρελθόν του Μπορν, βάζουμε μια δόση από την τρέχουσα κουλτούρα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπολιασμένη με συνωμοσιολογικό περιεχόμενο και ανακατεύουμε με αναρίθμητες σκηνές δράσης που εναλλάσσονται ταχύτατα με πράκτορες κολλημένους σε γιγαντοοθόνες και καλωδιωμένους με ενδοεπικοινωνίες. Συμπληρώνουμε με έναν υπέρτατο κακό, προσθέτουμε τις απαραίτητες ανατροπές, κάνουμε και ένα τουρ σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης και έχουμε ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία του Μπορν, που παρά την όλη deja vu αίσθηση που σου αφήνει, καταφέρνει να σε κρατήσει μέχρι το τέλος στην άκρη του καθίσματος σου. Τα συγχαρητήρια του συγκεκριμένου επιτεύγματος ανήκουν φυσικά στον σκηνοθέτη Paul Greengrass, ο οποίος καταφέρνει μέσα από τη χαρακτηριστική επιληπτικά νευρώδη κίνηση της κάμερας και μέσα από το σύνολο των καλοκουρδισμένων σεκάνς καταδιώξεων να παραδώσει μια ταινία δράσης που τρέχει με τους δείκτες στα κόκκινα.

Ένα μεγάλο μπράβο επίσης αξίζει η παραγωγή της ταινίας για την πιστή απεικόνιση των σκηνών που εκτυλίσσονται στην εκρηκτική Αθήνα των αντιμημονιακών απεργιακών κινητοποιήσεων. Αν εξαιρέσουμε τον ασαφή προσδιορισμό του αγάλματος της Αθηνάς και μια τρομερά ανορθόγραφη πινακίδα, τα υπόλοιπα σκηνικά είναι τόσο καλά φτιαγμένα που ειλικρινά πιστεύεις ότι γυρίστηκαν στο κέντρο της Αθήνας. Το γεγονός βέβαια ότι το τέρας της ελληνικής γραφειοκρατίας δεν άφησε το αμερικανικό στούντιο να πραγματοποιήσει τα γυρίσματα στις πραγματικές τοποθεσίες, είναι ικανό να εξοργίσει κάθε Έλληνα σινεφίλ.

Στα αρνητικά σημεία της ταινίας θα μπορούσαμε να τοποθετήσουμε την άνευρη poker face ερμηνεία του Tommy Lee Jones που σε κάνει να πιστεύεις ότι βαριέται τρομερά να ξεστομίζει κάθε ατάκα. Όχι ότι η Julia Stiles πάει πίσω, αλλά τουλάχιστον από αυτήν δεν αναμένεις και κάτι καλύτερο. Ευτυχώς, έρχεται σαν αντίβαρο η Alicia Vikander, ο πολύς και γερασμένος Matt Damon και η μεταξύ τους χημεία να ισορροπήσουν την κατάσταση. Ταυτόχρονα, το μένος που αποτυπώνεται στα σκληροτράχηλα χαρακτηριστικά του Vincent Cassel δεν σε αφήνει ασυγκίνητο.

Συμπερασματικά, αν και δεν μπορεί να σταθεί αντάξιο της αρχικής αριστουργηματικής τριλογίας, είναι τόσο καλογυρισμένο που δύσκολα θα απογοητεύσει τους λάτρεις του action genre. Και ίσως αυτή ακριβώς η σύγκριση με τις παλιές ταινίες μπορεί να εξηγήσει τις μέτριες κριτικές που έχει πάρει. Και δυστυχώς δεν της αξίζει μια τέτοια αποδοχή από κοινό και κριτικούς γιατί η ταινία στο σύνολο της είναι αξιοπρεπέστατη, δυναμική και γενικότερα must-see.