Rurouni Kenshin: Final Chapter Part I – The Final (2021) – Άποψη με Spoilers!

Μου φαίνεται περίεργο το γεγονός ότι όχι μόνο έχω δει και τις 4 μέχρι στιγμής ταινίες του Rurouni Kenshin, αλλά μάλιστα γράφω για μία από αυτές. Ο λόγος: Σιχαίνομαι όσο δεν πάει τα anime! Γενικά έχω ακούσει τα χειρότερα για τις live–action εκδοχές γνωστών anime, αλλά για τη συγκεκριμένη περίπτωση μου έλεγαν όλοι τα καλύτερα. Έχοντας μπει σε mood τον τελευταίο καιρό να βλέπω Γιαπωνέζικές ταινίες με σαμουράι, αποφάσισα να δω και τα Kenshin και μπορώ να πω πως τα λάτρεψα. Σε αυτό το άρθρο λοιπόν θα μιλήσω για την τέταρτη προσθήκη της σειράς, η οποία όπως δείχνουν τα πράγματα κλείνει και την ιστορία του γνωστού χαρακτήρα.

Γενικά σε sequel όταν εμφανίζονται ξαφνικά χαμένα αδέλφια, γονείς, θείοι ή μπατζανάκηδες θυμάτων που ζητούν εκδίκηση, είναι μια θεματική που ποτέ δεν μου άρεσε, γιατί πάντα ένιωθα πως τραβούν από τα μαλλιά μια ιστορία χωρίς ιδιαίτερη φαντασία και πρωτοπορία. Εδώ όμως η ιστορία του χαμένου αδελφού ενός θύματος του Kenshin δουλεύει αρκετά καλά, καθώς ολοκληρώνει την προϊστορία του χαρακτήρα και μας απαντά σε αρκετά ερωτήματα που είχαν δημιουργηθεί από τις προηγούμενες ταινίες, όπως για παράδειγμα, πως απέκτησε τη δεύτερη ουλή ο Kenshin!

Σε γενικές γραμμές το Rurouni Kenshin: The Final μπορώ να πω πως κυμαίνεται στα ίδια υψηλά επίπεδα με τις προηγούμενες τρεις ταινίες, παρόλο που υπάρχει μια διαφορά 7 χρόνων από την τρίτη προσθήκη. Όλοι οι ηθοποιοί έχουν επιστρέψει με μεγάλη όρεξη σαν να μην πέρασε μια μέρα και για άλλη μια φορά έχει γίνει εκπληκτική δουλειά στη δράση και τη μουσική. Πραγματικά οι ταινίες Kenshin έχουν από τις πιο προσεγμένες σκηνές μάχης που έχω δει και από τις πιο όμορφες χορογραφίες.

Μαζί όμως με όλα τα θετικά, έχουν επιστρέψει και τα αρνητικά των ταινιών Rurouni Kenshin. Ένα από αυτά είναι η λειψή ανάπτυξη δεύτερων χαρακτήρων και στη συγκεκριμένη περίπτωση του κακού της υπόθεσης. O Yukishiro Enishi είναι αρκετά πιο αδιάφορος και λιγότερο απειλητικός villain από αυτούς των προηγούμενων ταινιών και σε καμία περίπτωση δεν είναι αρκετός για να διαδεχθεί τον τρομερό Makoto Shishio που πραγματικά έσταζε απειλή. Επίσης, για άλλη μια φορά το σενάριο δεν ασχολείται καθόλου με τους υπόλοιπους χαρακτήρες της ιστορίας, παρά μόνο τους εμφανίζει και τους χρησιμοποιεί για να πολεμούν και οι πράξεις τους δεν παίζουν κάποιο καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής. Φαντάζομαι πως στο anime λόγω περισσότερου χρόνου θα γίνεται η ανάπτυξη που χρειάζομαι, αλλά εδώ δυστυχώς δεν την είδα σε καμία ταινία της σειράς.

Κάτι που επίσης δεν μου άρεσε στη συγκεκριμένη ταινία, είναι ότι εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την επόμενη που θα κυκλοφορήσει με τίτλο “The Beginning”, η οποία θα είναι prequel και θα δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην ιστορία του Kenshin και το πως απέκτησε τη δεύτερη ουλή. Παρόλο που το Final μας το παρουσιάζει με κάποια flashback, το κάνει σαν να προσπερνάει με fast forward σκηνές που έχουν γυριστεί για την πέμπτη προσθήκη. Θεωρώ πως μια ταινία πρέπει να στέκεται μόνη της και να μην στηρίζεται σε sequel ή prequel και στη συγκεκριμένη περίπτωση το flashback και η επεξήγηση της προϊστορίας, ενώ έπρεπε να είναι η πιο δυνατή σκηνή, είναι δυστυχώς η πιο αδύναμη. Πρακτικά η ταινία σου δίνει ψίχουλα και σου λέει έμμεσα “αν θες περισσότερα δες το prequel!”, κάτι που δεν το θεωρώ σωστό.

Εκεί όμως που κερδίζει το The Final είναι ότι καταφέρνει να κλείσει ικανοποιητικά μια εξαιρετική σειρά ταινιών, που πραγματικά τις κατατάσσω στις καλύτερες του είδους και είναι αναμφισβήτητα από τις καλύτερες ταινίες με σαμουράι. Τώρα το αν ικανοποιούν τους φαν του anime, δεν το γνωρίζω γιατί όπως είπα δεν το έχω δει και δεν πρόκειται. Σε κάθε περίπτωση πάντως μιλάμε για 4 εξαιρετικές ταινίες δράσης και είτε σας αρέσουν τα anime είτε όχι, αξίζει να τις δείτε!